Baggeren langs de Rottemeren
Bleiswijk, zondag 6 november 2011 – de Najaarscross in Bleiswijk stond op de agenda van Frank Staal. En dat werd flink baggeren. Zijn verslag.
Als voor mij dichtbij alternatief voor De Maple Leaf-cross in Hilversum, zag ik de Najaarscross in Bleiswijk op de agenda staan. Na een week of zes blessureleed, opgelopen tijdens de mastercompetitiefinale, gaf een klein loopje in Nootdorp (2e op 5 km in 17.35) aan dat de weg terug weer gevonden was. Op de wel heel vroege zondagmorgen (wie bedenkt er een start voor een cross om 10.30 uur?), toog ik naar Bleiswijk. Vlak bij het megagrote saunacomplex van Elysium had de plaatselijke atletiekvereniging De Kieviten een mooi rondje in de vorm van een acht uitgedacht over bospaden, ruiterpaden en op en af de modderige dijken langs de Rottemeren. Pittig, inlopen zonder spikes was eigenlijk al onmogelijk.
Inderdaad stipt om 10.30 uur werden we weggeschoten. Ik had al de indruk dat er geen echte toppers aan de start stonden, hetgeen bleek toen ik mij meteen in een kopgroep van vier vond, die door een versnelling tot mijzelf en een jonge atleet van de organiserende club gereduceerd werd. Het parcours werd langs de dijk onduidelijk, maar ook de plaatselijke held (gezien de vele aanmoedigingen) beweerde de weg niet te kennen. Dat bleek mee te vallen toen ik hem op kop liet lopen en na een van de drie rondes van bijna 3 km kwamen we samen door. Halverwege de tweede ronde riep zijn trainer dat hij alleen moest volgen en geen kopwerk moest doen om te vertrouwen op zijn eindsprint. Nu kon ik dat vroeger ook, maar had ik in allerlei loopjes de laatste tijd tegen jongere atleten ongenadig hard op mijn kop gekregen in de eindsprint, dus dat leek me niet zo’n goed idee. De kievit was toch al gauw een jaartje of 15 jonger. Dus begon ik in de modder met windje tegen aan te zetten en kreeg een klein gaatje. Met het ingaan van de laatste ronde had ik 5 seconden zo hoorde ik. Niet riant dus, dus maar aanzetten op elk heuveltje om de voorsprong te behouden. Dat lukte en zo boekte ik een heuse overwinning. Met toch nog 7 seconden voorsprong, ha.
De smartlapmuziek (André Hazes over Amsterdam, wel gek zo dicht bij Rotjeknor), het deelnemers veld en de vage prijsuitreiking kwalificeert dit toch wel als lulloopje volgens de deskundige op dit gebied, Ruud van Suijdam. Helaas geen protserige beker, maar wel een bos bloemen een handdoek en drie paprika’s. Toch mooi voor de vroege mistige zondagochtend, en voor 12 uur al weer thuis.
Resultaat
8,6 KM SEN
Plts Naam GJ Vereniging Tijd
1 Frank Staal 66 Phoenix 34:50
