NSK Trappenloop
Op vrijdag 4 februari was het alweer tijd voor het NSK Trappenloop, dit jaar weer zoals vanouds georganiseerd in de Erasmustoren in Nijmegen. Het imposante gebouw doemt al angstaanjagend op als je de campus op komt rijden. Binnen is het niet heel speciaal, gewoon een muf trappenhuis met stenen treden.
Dit jaar waren we met een mooie delegatie hier aan de start. Al snel mochten de toppers van de 10 verdiepingen wedstrijd van start. In een sneltreinvaart vlogen Eri, Noury, Wietse, Anyk en Nienke naar boven, waarbij de laatste twee zelfs het ereschavot mochten bestijgen (2de plek Nienke, 3de plek Anyk)! Jezelf optrekken aan de leuning bleek een veelgebruikte techniek.
Vervolgens snelde Hajo met een soepele tred naar een tijd van 2:27 op de 20 verdiepingen. Ook Sam was zo dapper deze hoogte te bedwingen. Petrus heeft zichzelf op karakter naar boven gesleept, Anja hield er een venijnig kuchje aan over en alsof 10 treden voor Wietse nog niet genoeg waren, deed hij er nog 20 achteraan!
De gele trein in actie
Daarna was het tijd voor de estafettes. De gele trein, bestaande uit Eri, Anyk, Nienke en Hajo, betraden ieder 5 verdiepen. Waar een estafette normaal met een ijzeren estafettestokje gelopen wordt, kon de tijdwaarneming de chip niet goed pakken. Dus moest er met een kleine chip gerend worden. Dat mocht de gele trein niet weren om de chip naar de bovenste verdieping te brengen. De gele trein is gestrand op de 4de plaats, want Asterix moest per se met twee volledige mannen teams lopen. Aansluitend was het tijd voor de beerchase en daarna wilden 2 lopers van ‘t Haasje nog de volledige beerchase samen lopen. Halverwege hun tocht viel, in het grootste gedeelte van het gebouw, het licht uit, maar dat deerde hun niet om de top te bereiken.
Dit bericht op Instagram bekijken
Wachtende op de prijsuitreiking, was er mooi de tijd om de wedstrijd na te bespreken, foto’s te maken bij het podium en te buurten bij andere verenigingen. Nadat onder andere Anyk en Nienke waren gehuldigd was het tijd om te gaan eten.
Toen rond 21:45 het avondeten eindelijk werd geserveerd begonnen de meesten gulzig de pasta naar binnen te stouwen, totdat bleek dat die aparte smaak geen kruiden waren maar as. Eri probeerde het nog een beetje te verhullen met een berg spinazie, maar dat mocht niet echt baten. We besloten onze tijd niet verder te verdoen met het eten en snel naar het feest te gaan, waar we dan ook als eerste arriveerden. Waarschijnlijk vond de DJ het wel fijn dat ze niet meer voor niemand stond te draaien. Na een paar dansjes gewaagd te hebben besloot de Utrechtse delegatie weer huiswaarts te keren. Wederom een geslaagd NSK en op naar het NSK Cross!
