NEK 2015: 3x goud, zilver, brons, en 2x 4e
Verslag NEK Amstelveen 2015. Ieder jaar wordt er door veel atleten uitgekeken naar de jaarlijkse Nationale Estafette Kampioenschappen bij AV Startbaan in Amstelveen. Bijna 650 teams uit heel Nederland deden dit jaar mee met deze afsluiting van het baanseizoen. Een groot en leuk spektakel voor pupillen, junioren en senioren.
Op 16 augustus viel er plots een uitnodiging in het digitale postvak. Een digitale vragenlijst afkomstig van Bas Jubels, waar een 22-tal atleten de voorkeuren voor het NK estafette aan kon geven. Krap twee weken later was de opbrengst bekend. 12 dames en 4 mannen zouden de eer van Phoenix gaan verdedigen in Amstelveen. Dat dit niet zonder een grondige voorbereiding zou zijn, werd ook direct duidelijk uit het aantal geplande trainingsmomenten. Nee, uitslapen op zondagochtend was er niet meer bij. In de daaropvolgende weken werd door weer en wind geoefend op de wissels. Toewerkend naar het weekend van 26 en 27 september.
Op een nazomerse zaterdagochtend was het dan eindelijk zo ver. Als eerste waren de mannen aan de beurt voor de series 4 maal 100m. Ter plekke werd duidelijk dat we niet de enigen waren om de eer van Phoenix te verdedigen. Twee Phoenix mannen teams zouden niet enkel tegen de competitie bestaande uit Phanos, AVON, ATH, Ciko’66 en AAV’36 strijden, maar ook tegen elkaar. Phoenix Maximus bestond uit: de Dennis, Jeroen Witteveen, Alexander en Beer. Een team dat ook al tot een mooie prestatie kwam tijdens de Nederlandse Kampioenschappen eind juli. Daarmee was het team ook een geduchte concurrent voor het andere team van Phoenix, bestaande uit Luc, Marco, Bas en Jeroen Heesbeen.
Na een spannende en goed gelopen serie werd eens temeer de grilligheid van de estafette duidelijk. Het Phoenix Maximus team liet helaas een DQ optekenen door een foutieve laatste wissel en zou dus niet deelnemen aan de finale. Het andere team van Phoenix wist zich netjes als derde te plaatsen voor de finale later op de dag, door met een tijd van 44.29s enkel twee teams van Phanos voor zich te dulden.
Anderhalf uur later traden wederom de mannen aan, dit maal voor de finale. De wissels allen nog iets scherper, de mannen met vleugels door de mooie klassering. Het doel; nog harder lopen in de finale om die derde plaats vast te houden. De vleugels deden de mannen duidelijk goed, in de finale werd een prachtige tweede plaats behaald in een tijd van 43.57s. Enkel de Nederlandse kampioen Phanos wist er nog voor te blijven.
Direct na de mannen was het ook eindelijk tijd voor de kleine dondersteentjes om aan te treden. In dit team zitten Alice Achterberg, Mariska Bun en de 1e jaars B-junioren Jinke van der Sluis en Nida Huijben. Er waren hoge verwachtingen van dit team. Tijdens het NK senioren werd met Lisa Rodenburg en zonder de geblesseerde Jinke, al een fraai clubrecord gelopen van 48.22. Nu was het de vraag of het nog sneller kon. Een voorronde hoefde niet gelopen te worden, dus konden de dames alle energie sparen voor de finale.
Trainer Bas had bepaald dat Jinke uit de startblokken zou vertrekken en het stokje zou doorgeven aan Nida. Zij doen dit al jaren samen en zijn een ingespeeld duo. Alice zou als derde loopster de lastige bocht lopen en daarna was het plan dat Mariska, het zou afmaken. En zij is in vorm, want Mariska scherpte 2 weken geleden, tijdens de promotie naar de 1e divisie, haar eigen clubrecord op de 100 meter nog aan van 12.34 naar 12.11 seconden.
Toen Jinke in de startblokken ging plaatst nemen, stonden de vrouwen vol onder spanning. Ze wilden graag winnen, maar ook het clubrecord scherper stellen. Het startschot klonk en Jinke vloog uit de startblokken. Het stokje werd goed overgegeven aan Nida die vol door ging richting Alice. Het team lag halverwege al bijna 10 meter voor op de rest. Met onze twee snelle senioren nog voor de boeg, konden alleen foute wissels roet in het eten gooien. Maar dat gebeurde niet. Er volgde nog 2 goede wissels. Toen Mariska het stokje in handen kreeg, was de overwinning eigenlijk al binnen, maar zou het clubrecord gebroken worden? Mariska ging vol naar de finish en stopte de klok officieus op 48.20. Was dit een verbetering van 0.02 seconden? Even later kwam de officiële tijd: 48.22. Geen verbetering dus, maar een evenaring! Eigenlijk wel leuk, want Lisa hield haar clubrecord en Jinke mag zich nu ook houdster van het clubrecord noemen. Een geslaagde race die beloond werd met GOUD.
Het werd tijd voor de huldiging. Phoenix had de dag uitstekend afgesloten met zilver voor de mannen en daarna met goud voor de vrouwen.
Voor de tweede dag verzamelde de mannen (en Mariska) weer bij Jeroen Heesbeen Gelukkig een uurtje later dan de zaterdag weer gezellig in de auto naar Amstelveen. Na die mooie zilveren plak van gisteren wilde de mannen meer.
Parkeren bij de baan is altijd een drama dus verder op maar weer op het zelfde plekje geparkeerd en natuurlijk komen we daar de rest tegen, wat een timing. Na het invullen van het nodige papier werk en het ophalen van de startnummers gaan we weer richting het inloopveld. Daar staan ze weer de jongens van Phanos, samen met AVON onze grote concurrenten dit weekend maar natuurlijk hebben we ook de grootste lol met elkaar. Want lol maken is toch wel het hoofdthema van dit weekend. Na 2 rondjes is het toch wel merkbaar dat ik in een team zit met een verspringer en wat 100m lopers want wat een geklaag over spierpijn enz enz van de twee keer 100m gisteren haha. Na het inlopen nog wat loopscholing en daarna nog even wat mentale oorlogsvoering met de jongens van Phanos. We zijn er klaar voor.
We starten in de tweede serie en natuurlijk kreeg Bas de eer om de 400m te lopen. De ander drie gaan hard weg en hij heeft moeite ze bij te houden. Bas: Ik zie de eerste met 22 hoog doorkomen en denk oei dit gaat hard. Ik probeer de aansluiting te houden maar moet toch een klein gaatje laten. Gelukkig hebben we daarna Luc. Op een van de laatste Track Meetings al laten zien een goede 300m te kunnen lopen en hij loopt een deel van het gaatje dicht. Vervolgens loopt Marco hard op de rest in en zet ons naast de nummer 3 als hij het stokje aan Jeroen geeft. Jeroen weet wat hem te doen staat. Gisteren ook al laten zien geef hem het stokje en niemand komt er meer langs, ook vandaag niet. Hij loopt iets weg bij de ander en we komen als 3e over de finish. Nu afwachten want de jongens van Phanos in de eerste serie hadden ook een goede tijd.
Net op het moment als we willen gaan uitlopen roept de speaker de uitslagen om. Phanos, 2.03.51, oei snelle tijd. Volgende serie uitslagen.
- AVON
- Tartlétos
- Phoenix in 2.03
Het duurt lang, maar dan komt het 46. We hebben op 5/100ste brons. Vooral Luc is heel blij dat we weer het podium op mogen en dan hebben we later de 4x200m nog.
Bij de vouwen hebben we op zondag 2 snelle teams aan de start. Natuurlijk de succesvolle kleine dondersteentjes van gisteren, die er weer veel zin in hebben. Maar vandaag hebben zij concurrentie van Kirsten Huijgen, Fieke Witte, Lisa Rodenburg en Yara van Dee. Ook dit is een goed team, dus de grote vraag is krijgt Phoenix 2 teams op het podium? Veel tegenstand werd er verwacht van PAC uit Rotterdam, dat altijd sterke teams op de been weet te brengen. Voor Yara was dit een bijzondere dag, want zij maakte haar rentree op de baan nadat een blessure haar een jaar aan de kant hield.
Vlak voor de wedstrijd werd de baanindeling bekend gemaakt. De 2 teams van Phoenix strijden in de snelste serie tegen elkaar, maar kunnen veel tegenstand verwachten van PAC en AV Fit. De kleine dondersteentjes willen weer graag winnen. Dat Nida de 400 meter gaat doen, lijkt geen twijfel, maar wie van de 3 sprintsters gaat de 300 meter lopen? Iemand moet het doen en gelukkig is Alice bereid om haar benen eens flink te laten verzuren. Met Mariska (200m) en Jinke (100m) meter zit het wel goed, maar hoe brengen Nida en Alice het er vanaf?
Het startschot nadert en de spanning neemt toe. De kleine dondersteentjes willen goud en bovendien een verbetering van het clubrecord. Nida en Kirsten zijn de startlopers bij Phoenix, maar zij moeten het opnemen tegen de snelle Corinde van Es (PAC) en Brit van der Meijden (AV Fit). Dan klinkt het startschot en gaan de 400 meter loopsters er vandoor. Nida neemt de leiding met Corinde (PAC) vlak achter haar aan. Nida weet dat ze een gaatje, moet lopen, om Alice wat extra lucht te geven. Corinde klampt lang aan, maar in de tweede bocht weet Nida toch het gat iets te vergroten. Ze trekt de lange baan nog flink door, om Alice als eerste atleet aan de 300 meter te laten beginnen. Karlijn (PAC) krijgt het stokje en heeft maar 1 doel. Zo snel mogelijk het gat naar Alice dicht te lopen. Alice voelt haar komen en geeft alles. Met nog 100 meter te gaan is het gat gedicht en probeert Karlijn langszij te komen, maar Alice bijt en gebruikt de bocht optimaal. Ze dwingt met een uiterste inspanning om Karlijn de buitenbocht te laten lopen en houdt dit de gehele bocht vol. Door een uitstekende wissel kan Mariska snel en als eerste vertrekken en kunnen we de voorsprong opnieuw uitbouwen. Er volgt een mooie en supersnelle 200 meter, waarna het stokje naar Jinke gaat, die als een speer naar de finish snelt. De voorsprong op PAC blijkt zelfs opgelopen te zijn tot bijna 2 seconden! Het is even wachten tot het tweede Phoenix team over de finish komt, maar zij doen dat zeer verdienstelijk als vijfde in 2:25.49.
De kleine dondersteentjes zijn erg blij met hun tweede goud van dit weekend, maar ook met hun tijd van 2:17.37. Het is niet alleen een verbetering van het clubrecord met meer dan 3 seconden, maar na controle van de seizoenranglijst blijkt het ook nog eens de allersnelste tijd te zijn die dit seizoen in Nederland gelopen is.
Nu wordt het tijd voor de 4×800 meter. Het onderdeel waarop Phoenix vorig jaar de overwinning wist te behalen. Het Phoenix-team bestaat dit jaar uit Caroline Botman, Inge van ’t Veer, Marieke Gimbel en Lisa de Ruiter. Voor Lisa betekent dit voorlopig haar laatste wedstrijd voor Phoenix, omdat zij de kans krijgt in Noorwegen te gaan studeren. Er wordt weer hard gelopen en dit levert het team een eindtijd op van 10.01.66. Een uitstekende tijd, die nog iets sneller is dan vorig jaar. Helaas zit er dit jaar voor het team geen podiumplaats in, omdat er uiteindelijk 3 teams blijken te zijn die de 3200 meter binnen de 10 minuten wisten af te leggen. Dat was wel even balen voor onze mila-vrouwen.
Het laatste onderdeel bij de vrouwen is de 200 meter estafette. Na een lange dag wachten mochten om 17:39 uur de twee vrouwen teams van Phoenix van start, met dezelfde namen als vanochtend bij de Zweedse estafette. Zou het de kleine dondersteentjes lukken om hun derde overwinning te halen? Het team bulkte in ieder geval van zelfvertrouwen.
Opnieuw waren de twee Phoenix-teams bij elkaar ingedeeld in de snelste serie. Bovendien ontbrak de grootste concurrent, Phanos, plotseling aan de start. Bij de kleine dondersteentjes stond Jinke als eerste aan de start en Lisa bij het andere team. Jinke had de binnenste baan en dat bleek een voordeel te zijn. Door haar supersnelle start, nam het team gelijk de leiding die ze nooit meer zouden afstaan. Bij de eerste wissel kon Nida als eerste overnemen en daarna langzaam haar voorsprong uitbreiden. Hierdoor bleef het team bovendien weg uit de drukte tijdens de wissels, waardoor er geen onnodige tijd verloren zou gaan. Nadat Alice de snelle Mariska had gelanceerd, kwam zij met 1:44.24 als eerste over de finish. Het derde goud was een feit en opnieuw in een ijzersterk clubrecord; een verbetering van maar liefst 2,8 seconden. Ook het tweede team liep goed en kwam uiteindelijk als zesde over de meet in 1:50.85. De dames waren klaar en konden de mannen gaan aanmoedigen tijdens hun 4×200 meter.
De mannen gingen ook voor hun derde medaille. De volgorde was het zelfde als bij de 4x100m. Luc ging rap van start en kwam natuurlijk als 1 van de eerste uit de bocht. Helaas liep hij een klein scheurtje op in zijn hamstring maar de held kon nog wel net het stokje bij Marco krijgen. Die liep mee met de rest en met een spannende wissel kon Bas als tweede vertrekken In de bocht kwam hij langs AVON en kwam als eerste bij Jeroen. Jeroen kon net niet op tijd de deur dicht gooien en AVON (de Joeri Moerman, dus geen schande) en Phanos kwamen onderdoor. Hij deed nog een ultieme poging maar we finishte als 3e in onze serie in 1.33.70. Later bleek dat in serie 1 nog een team sneller was dus helaas een 4e plaats.
Naast de senioren werd er op zondag ook deelgenomen door twee jeugdteams van Phoenix onder leiding van Kyra Pluimakers. Bij de meisjes junioren D deden Daantje Mekel, Ines van den Berg, Dana Rincon Ruiters en Emily Bastiaanse mee. Bij de jongens waren dit Cas Dijkstra, Jur Delissen, Yannick Brito Alves en Daan van Beek.
De meisjes kwamen op de Zweedse estafette tot een tijd van 3:06.77. De jongens waren nog iets sneller in 2:53.15. Daarna gingen de meisjes voor de 4×60 meter en liepen 38.70. De jongens liepen 4×80 meter en deden dit in 48.78. Allemaal erg goed gedaan!
