NSK Baan in het Olympisch Stadion

Het was weer zover. Het Hemelvaartsweekend stond voor de deur en dat betekent traditiegetrouw dat het jaarlijkse NSK Baan weer kon beginnen. Één van de hoogtepunten van het jaar voor alle atletiekminnende studenten in Nederland. Wat dit evenement extra speciaal maakte, was dat het plaatsvond op historische en heilige grond: het Olympisch Stadion in Amsterdam.

Een verslag van Lars de Winter:

Hierdoor gingen Marieke Gimbel en ik met frisse zin, gedrogeerd met medicatie om de verkoudheid binnen de perken te houden, op weg naar Amsterdam. Onderweg werd druk gefantaseerd over het Olympisch Stadion. Er werd een voorstelling gemaakt van een enorme atletentempel met gigantische tribunes overdekt door een gigantisch dak. Nou, voor de mensen die er nog nooit zijn geweest, dat viel een beetje tegen. We kwamen er aan en zagen een stadionnetje gemaakt van bakstenen die strategisch verstopt lag tussen alle hoogbouw in Amsterdam, beetje jammer. Van binnen zag het er echter een stuk mooier uit dan de buitenkant deed vermoeden: veel zitplaatsen, mooie baan, veel ruimte. Snel startnummers ophalen en inlopen want Marieke moest vroeg de 3000 meter lopen en het was koud en nat. Eenmaal inlopend buiten merkten we dat het naast studenten ook wemelde van de Belgen die in een zijingang werkelijk de hele dag speciaal bier zaten te consumeren. Na de warming up was het de beurt aan Marieke, ze liep een degelijke 3000 meter in de niet ideale weersomstandigheden en ze kwam in een nette 12.09 minuten over de finish. Vervolgens moest er nog twee uur overbrugd worden voor ik zelf mocht lopen. Het was koud en ik voelde me beroerd dus ben maar in de kantine muziek gaan afspelen om op te warmen, denkende dat ik me waarschijnlijk net zo goed bij de speciaal bier lurkende Belgen kon voegen. Toen de tijd overbrugd was en ik de ergste stijfheid los had gelopen mocht ik zelf beginnen met frisse tegenzin. Ik moet zeggen dat de eerste 3500 meter van mijn 5000 meter best aardig gingen maar daarna was het tankje wel een beetje leeg, waardoor ik als een schildpad met bronchitis over de finish heen sukkelde. Nadat we met de andere studenten hadden meegegeten zijn we terug gegaan naar Utrecht om de volgende dag weer terug te komen, hopend op beter weer en betere prestaties.

De tweede dag was in meerdere opzichten een verbetering: het was warmer en beter weer, ik voelde me minder ziek en het Phoenix-aandeel werd verdubbeld met deelname van Anne Elevelt en Lisa Rodenburg. Als eerste stond mijn 800 meter op het programma, direct gevolgd door die van Marieke en Anne. Met een nog vermoeid en leeg lichaam en lage verwachtingen viel de 800 meter met een tijd van 2.16 minuten nog alleszins mee, ook Marieke liep een prima 800 meter waarbij ze goed bij de groep bleef en finishte in 2.37 minuten. Anne liet haar mentale kracht zien door haar sterke gevoel om vroegtijdig uit te stappen te negeren en de 800 meter toch af te ronden in een tijd onder de 3 minuten. Prima prestaties al met al. Dit kon zeker gezegd worden van Lisa Rodenburg die op de 400 meter horden helaas, door een ongelukkig genomen horde in de laatste bocht, net het podium misliep maar wel een fantastische race heeft gelopen en finishte in een keurige 1.07.00. Grootste succes werd geboekt door Mariska Bun. Op de 200m kwam ze voortvarend uit de startblokken en kon goed doortrekken. 25.41 bleek niet alleen een pr, maar leverde zelfs een 1e plaats op! Moe maar voldaan keerden we uiteindelijk huiswaarts, terugkijkend op weer een nieuwe ervaring met een positieve sfeer en alvast uitkijkend naar volgend jaar.

Uitslagen

3000m

• 9. Marieke Gimbel 12:09.16

5000m

• 13. Lars de Winter 17:42.84 pr

800m

• 8. Lars de Winter 2:16.53 pr
• 5. Marieke Gimbel 2:37.70
• 6. Anne Elevelt 2:53.69

200m

• 3. Mariska Bun 26.50 (serie)
• 1. Mariska Bun 25.41 pr (finale)

400h

• 4. Lisa Rodenburg 1:07.00