O-Ringen 2012: met kaart en kompas tussen 18000 Zweden
Voor de tweede keer trekken enkele Phoenix-leden naar Zweden om er mee te doen met de O-Ringen, één van de grote sportevenementen in Zweden. Bij deze groots opgezette oriënteringsloop krijg je een serie wedstrijden voor je kiezen.
Door Bart Broex
Afhankelijk van je leeftijd en je voorkeuren kun je kiezen voor kort, lang, af en toe meedoen, mountainbiken, moeilijk, makkelijk en van alles daar tussenin. Omdat een zelf te kiezen starttijd wel heel aantrekkelijk is, kozen Werner en ik al vorig najaar, en Sieger een stel maanden later voor de categorie H35 Motion: een klasse met een licht recreatieve inslag, met een net iets makkelijkere route dan de toplopers.
Opvallend is wel dat in het hele pakket aan wedstrijden nog niets is opgenomen voor runbikerunners, canicrossers en dergelijke. Gezien de diverse Phoenixleden die zich hiermee bezighouden, voorzien wij ruime mogelijkheden tot kruisbestuiving en de Nederlandse titels op deze nog te introduceren takken van oriënteringslopen liggen voor het grijpen.
Al in het begin van het jaar zijn we maar eens gaan kijken hoe onze route naar Zweden zal verlopen. Heel wat oriënteringslopen werden bezocht, van Belgische mijnbergen tot historische binnensteden vol Japanse toeristen en van Nederlandse militaire terreinen tot historische binnensteden met onhandig beloopbare trappetjes.
En met het Heimdallhjuset vrijwel op de route kozen we voor een 2-daagse tussenstop vooraf bij Chris Daanen (en Saskia) om na een paar keer goed slapen en een vers eitje bij het ontbijt naar zonnig Halmstad verder te kunnen gaan. Deze B&B in Skånes Värsjö is echt wel een plek om naar terug te keren, of een tussenstop te houden als je ooit verder noordwaarts Zweden in wilt trekken.
Net als in Nederland was de zomer in Zweden nog niet echt losgebarsten, maar uitgerekend deze week gebeurde dat wel en zo konden we ons kamp in een aangename temperatuur opbouwen. Even het centrale O-Ringenplein verkennen (sportwinkel, inschrijvingshal, eettent, en nog veel meer tenten) en dan maar eens met een trainingskaart van een gebied vlakbij onze vaardigheden even aanscherpen. Want zo gaat dat in Zweden, er is een gebied in kaart gebracht, je slaat er een flink stel houten paaltjes met een nummer in de grond en je tekent die punten met nummer in op de kaart. Trainen maar. En oh ja, je verft ze goed fluorescerend oranje zodat ze op 5 a 10 meter afstand opvallen. Als je van de goede kant aan komt lopen tenminste. En achteraf analyseren we uiteraard nog even de gekozen routes (foto volgt).
Na een rustdag mochten we op zondag eindelijk van start. Met het uitermate goed verzorgde atletentransport (af en aan rijdende colonnes van 4 bussen per keer) werden we de eerste 2 dagen letterlijk naast het finishgebied afgezet. Ja, het finishgebied want van daaraf loop je naar de start van je eigen categorie. En dat is dan zo’n 500 tot 3000 m verderop. Deze eerste dag was het zelfs voor de 9- en 10-jarigen bijna 2,5 km lopen naar hun start, terwijl hun wedstrijd toch echt maar 1,9 km lang zou zijn. Maar daar doen ze absoluut niet moeilijk over en tot op hoge leeftijd wordt er vrolijk op los geörienteerd. Bij de 18000 deelnemers zijn er namelijk ook 54 heren die meedoen aan de wedstrijd bij de 80+ ers. Dan steekt het armzalige aantal van 29 deelnemers bij de H35+ Motion daar toch schril bij af, in 2010 waren het er nog 55 (later ontdekte ik nog wat deelnemers uit 2010 bij de H40+ waaronder 1 gelijkwaardige tegenstander van dat jaar). De eerste wedstrijd verliep naar tevredenheid, zeker voor Werner die zichzelf terugvond op de 6e plek en ik was zelf al lang blij dat ik na een zware val met de racefiets mee kon doen. Voor Sieger was het zijn Zweeds debuut en dat ging hem veel beter af dan wat Werner en ik in 2010 voor elkaar kregen. We wisten wel meteen dat het rechterrijtje onze plek was, die meer dan 25 jaren trainingsachterstand op onze Zweedse tegenstrevers halen we niet meer in.
De tweede dag verliep voor Werner wat minder voorspoedig, maar verder waren we tevreden. Sieger maakte een sprong in het klassement en ik voelde al dat het goed ging toen ik Werner ineens tegenkwam, op de weg terug naar een post waar ik net vandaan kwam. Mijn looptijden waren wel een stuk minder, maar enige trainingsachterstand en de wens om enkels, sleutelbeen en aangezicht heel te houden waren daar de oorzaak van.
Op dag 3 kregen we een ander wedstrijdgebied voorgeschoteld, behoorlijk wat vlakker met bovendien een finish bijna op het strand. Niet dat de routekeuze daar makkelijker van werd, maar we waren wel behoorlijk snel terug om daarna nog een paar uur strand mee te pakken. We waren er bepaald niet alleen, het was inmiddels al een graad of 27 en aan de Zweedse Riviera leidt dat tot uitzonderlijke drukte. Gelukkig konden we onze handdoek nog ergens kwijt en gingen we verder met wat nevenactiviteiten. Het spotten van Phoenix-lookalikes onder andere, want na Pet vd Luijtengaarden zagen we hier ook Leon Graumans opduiken. Of was dat nou na de tweede etappe? Nou ja, we hebben in ieder geval naar heel wat Phoenix-coryfeeën gezocht en vaak ook gevonden.
Hoe dan ook hadden we nu het eerste deel van de week afgerond, na 3 etappes deden we nog mee in koers en kregen we een welverdiende rustdag. Die hebben we goed besteed in Göteborg, een erg leuke stad met voor ons alle 3 genoeg te doen. Eerst maar eens de boot op, om met een rondvaart de stad uitgelegd te krijgen. We troffen hier ook Michel Reij aan, die even een pauze genomen had van het schrijven van zijn Facebook-vakantieverslagen over Genua en Corsica. Het weer was te perfect om niet op een bank in het park te gaan zitten. Even wat bezienswaardigheden aflopen, eigen activiteiten doen en dan weer terug naar huis.
Nog twee wedstrijden voor de boeg, zouden we toch nog 1 van de Zweden achter ons kunnen houden? Nee, de had een topdag bij de 4e etappe en naderde Sieger tot enkele minuten. Al weet je het nooit, je moet toch bij alle posten je tijd registreren en foutloos bij de finish komen. Die cultuurgrens waar ik net voor Sieger aankwam en door de struiken heen afklokte vond ik een erg mooie post. En dan etappe 5, deze keer werd het terrein en de routekeuze vrijwel iedere dag wat moeilijker en dat bleek ook uit de tijden van alle deelnemers. Werner finishte opnieuw in de top10, ik was erg blij met mijn resultaat en werd ook op de slotmeters aangemoedigd door Werner en Sieger? He, hoor ik die nou ook? Dan heeft die vast ontzettend goed gelopen, want ik had verwacht dat hij nog even stond uit te hijgen bij de drankpost bij de finish ofzo. Maar helaas, dat was het dus niet. Ik heb bij heel wat categorieën gezien dat er veel gemiste posten waren de laatste dag en dat was voor Sieger helaas ook zo.
Nog éénmaal op zoek naar de uitslagen, tussendoor nog even de na mijn finish verloren SportIdent ophalen en genieten van een erg lekkere douche. In de open lucht, want daarvoor bouwt de organisatie gewoon de accommodatie voor op. Er is altijd warm water, ze zorgen voor shampoo en douchegel (beide biologisch afbreekbaar) en gelukkig was het ook de hele week warm en zonnig geweest. Met het vooruitzicht dat het die avond of zaterdag zou omslaan, besloten we om de terugreis wat relaxter te maken en onderweg in Denemarken een stopplek te zoeken. Uiteindelijk werd dat opnieuw een prachtig gelegen Bed & Breakfast, een stuk ten zuiden van Odense in een zeer rustig gebied.
Na weer een prima ontbijt (al kan niets op tegen de gekookte/gebakken eitjes van Chris en Saskia) stapten we weer in de auto, voor een rit tussen een deel van het Duitse vakantieverkeer. Gelukkig ging 80% van dat verkeer de andere kant op en waren we nog ruim op tijd thuis om de eerste Olympische zwemmers in actie te zien. En met al onze opgedane ervaring gaan we nog veel meer doen. Dit najaar zijn er weer heel wat wedstrijden in de buurt en we hopen verschillende Phoenix-leden mee te krijgen. Niet alleen in het bos, maar volgend voorjaar bijvoorbeeld ook bij de eerste Utrecht-City Oriëntering (details bij kaarttekenaar/baanlegger Werner) en ook in het Panbos staat er weer een OL op de (voorlopige) planning (details t.z.t. bij Bart).
Hoe we het deze week deden, zie je hieronder. Met die Angstgegner van inmiddels 40 of 41 heb ik wel afgerekend, want hij had voor een iets kortere route al 2,5 uur meer nodig. Heb ik toch wat vooruitgang geboekt de afgelopen jaren….
H35M 29 aanmeldingen
Uitslagen
| Pos. | Naam | Vereniging | Tijd | E1pos. | E1tid | E2pos. | E2tid | E3pos. | E3tijd | E4pos. | E4tijd | E5pos. | E5tijd |
| 14 | Werner Halter | ARGUS | 288:55:00 | 6 | 58:37:00 | 23 | 52:17:00 | 14 | 39:57:00 | 17 | 68:53:00 | 8 | 69:11:00 |
| 26 | Bart Broex | UZO | 447:57:00 | 27 | 104:01:00 | 27 | 64:27:00 | 27 | 62:19:00 | 28 | 105:04:00 | 27 | 112:06:00 |
| Sieger de Blok | Post gemist | 28 | 112:51:00 | 25 | 55:06:00 | 25 | 55:40:00 | 26 | 89:52:00 | Post gemist |
Beeld: Pexels via Pixabay
