-20 is leuk voor een keer….Mastboscross in Breda!
Breda, 4 februari 2012 – Het is een tijdje geleden dat Eline Altenburg – Van den Broek in het koude Nederland een wedstrijd heeft gelopen. Inmiddels woont zij alweer drie jaar op Curacao en de warmte daar bevalt haar zeer. Maar een wedstrijd met -20, hoe doet Eline dag… Een verslag!
Mijn motto: hoe heter, hoe beter!
Ik train met Wendell Prince (ook coach van onder meer sprintkampioenen Churandy Martina en Brian Mariano) en ben me in de warmte wat meer gaan toeleggen op zijn sprinttrainingen. In het begin is dat wennen: ik vond sprinters altijd lui 🙂 In het krachthonk ben ik erachter gekomen dat dat niet het geval is en dat ik nog een boel van die sprinters kon leren.
Maar zelfs in de hitte kan ik het crossen niet laten. Curacao heeft dan ook mooie natuurgebieden (zoals de Zoutpannen) waarin ik dagelijks met veel plezier train. Al zou ik zelf geen zin hebben, dan heb ik nog een hond die het van mij verlangt. Plato, de Weimeraner…sommigen van jullie kennen hem nog als pup.
Ook Plato is inmiddels drie jaar ouder en een paar maanden geleden besloot ik dat het ook voor hem tijd werd voor wedstrijden. Ik bestelde een canicross-setje bij Canicross Nederland en ging daar vorige week, bij aankomst in Nederland, direct de Hollandse bossen mee in.
Vanaf de eerste stap genoten Plato en ik. Als je beiden gek bent op hardlopen, dan is dat een aardige basis. Als je dan ook nog eens hebt geleerd om als een team te functioneren (baasje en hond) dan is het helemaal te gek als je aan elkaar verbonden bent met een elastisch touw en de bedoeling is dat je samen zo hard mogelijk gaat.
Na een kort rondje in het bos, besloot ik dan ook om Plato mee te nemen naar de Mastboscross in Breda. Want in plaats van een of twee rondjes in mijn eentje te crossen, leek het me leuk dat eens met Plato samen te doen! Bovendien heb ik de laatste tijd gekampt met een knieblessure dus ik kon het “steuntje in de rug” met Plato wel gebruiken na twee maanden op de fiets in plaats van trainen met de benenwagen. Zolang mijn knie het trekt, dacht ik, gaan we gewoon lekker knallen!
Dus stonden wij afgelopen zaterdag aan de start in het Bredase Mastbos. Plato, Weimaraner als hij is, stond nerveus rondjes te draaien en te zoeken naar zijn andere baas die aan de kant van het parcours foto’s aan het maken was. Maar toen wij, als 12e heat, eenmaal van start mochten wilde hij wel mee. Immers, ook voor Plato is hardlopen z’n lust en z’n leven!
Als een parmantige hazewindhond rende hij over het parcours en trotseerde de sneew en 20 graden vrieskou. Normaal zou hij daar goed tegen moeten kunnen, maar ook Plato is het niet meer gewend. Misschien was dat de reden dat hij de tweede ronde van drie km gas terug nam en zich niks mee aan trok van mijn aansporingen om harder te gaan. Mijn knie ging lekker en ik wilde wel harder om warm te worden! Maar canicross is een teamsport en als de een geen zin meer heeft, moet de ander zich aanpassen.
Maar hardlopen zit in zijn bloed, dus Plato bleef toch aardig doorkachelen, ook nadat hij even werd afgeleid door zijn andere baas aan de kant van het parcours. We haalden andere Weimaraners in, een herder, een staander, kleinere hondjes. Ik genoot. Van mijn hond en van het prachtige landschap. Het Mastbos is al prachtig, maar met die dikke laag sneeuw is het als in een sprookje. Een klein half uurtje dacht ik even niet aan de kou.
We spintten naar de finish en liepen een netto tijd van 26:36. Een gouden plak hadden we daarmee verdiend, zij het dat de organisatie per ongeluk de medailles uitdeeldde op basis van de bruto-tijden. Bij de canicross vertrek je elke minuut na elkaar. Ik zat in de twaalfde heat, dus mijn bruto-tijd was 12 min meer dan mijn netto-tijd! Maar plak of niet, ik ben trots op Plato! We gingen voor ons plezier en wonnen nog ook! Die les heb ik geleerd voor de volgende (individuele) wedstrijd: vergeet niet het plezier!!!
Dinsdag gaan we weer verder trainen op Curacao, waar in april de nieuwe Mondo-baan gereed zal zijn. Jullie zijn daar meer dan welkom (zeker tijdens de openingswedstrijd eind april, waarbij vele Nederlandse atleten aanwezig zullen zijn)! Maar voor die tijd kom ik eerst nog de (inmiddels niet meer zo) nieuwe baan in Utrecht bezoeken. Nog even een traininkje in de kou, om het af te leren…. En daarna weer lekker voorbereiden op de zomer in de Curacaose warmte!
Vele sportieve groeten,
Eline Altenburg-van den Broek
Beeld: Facebook Mastboscross Breda
