Mannen Masters voor het eerst in drie jaar naar de finale

Dit jaar heeft het Mannen Masters Team een broodnodige kwaliteitsinjectie ondergaan. Scoorden we in 2016 nog, met de hakken over de sloot (GAC liet het stokje vallen bij de Zweedse estafette), een finaleplaats door als twaalfde te eindigen na twee voorronden. In 2017 (51e) en 2018 (18e) was het behelpen. Alhoewel dat laatste jaar, ook wat uitslag betreft, wat tekenen van herstel vertoonde, mede door de nieuwe aanwas in de vorm van Leonard (Tersteeg) en Thierry (Kortekaas), die beiden dit jaar helaas uitgeschakeld zijn door blessures.

In 2019 zet deze trend zich dus voort met de verse krachten Fabrizio (Mancini) en Bas (Jubels), die beiden de eerste voorronde al hun nuttige steenje bijdroegen aan de voorlopige 15e plek, en Jeroen (Heesbeen) die de eerste wedstrijd nog geen 35 was, maar nu stond te popelen om zijn kerverse Master-schap om te zetten in punten.

Helaas miste de muzikale ondersteuning bij de tweede wedstrijd van de mannen masters competitie bij AV Fit node de kwaliteitsinjectie die ons eigen team wel had gekregen. Na ons langs Say Hello (Rene Froger) en Banger Hart (Rob de Nijs) te hebben geworsteld kon de wedstrijd pas echt beginnen. Fabrizio (Mancini) was toen overigens al lang en breed klaar, want om veiligheidsredenen is het kogelslingeren al vroeg in de ochtend gestart. We zullen Carel natuurlijk niet snel vergeten, maar qua prestaties doet Fabrizio bij de kogelnummers niet veel voor Carel onder.

Na John Denver (Country Roads: inmiddels een darts-klassieker) was het de beurt aan onze topsprinters Bas en Jeroen. Op voorhand, door de prestaties van het laatste jaar, was al duidelijk dat zij aan elkaar gewaagd zouden zijn en dat bleek ook in de beide sprintnummers: 12.70 en 24.79 om 12.47 en 24.64 op de beide sprintnummers respectievelijk. Bas werd daarbij iets gehinderd door een tweetal kleine blessures, waar hij hopelijk bij de finalewedstrijd eind september vanaf zal zijn.

Jaap mocht hierna op de 800 starten en dat was enige tijd geleden voor hem. Een keurige 2.16.72 volgde. Ook Lars op ver scoorde weer naar verwachting. En naar verwachting betekent voor Lars dan altijd rond de 800 punten (6.07 meter en 804 punten in dit geval). Alleen Wan Bakx scoorde, in een andere poule weliswaar, meer punten op dit onderdeel. Fijn dat verspringen in iedere voorronde en finale op het programma staat!

Een Daddy Cool (Boney M) verder was het de beurt aan Marco (Ramaekers) en Bernard (te Boekhorst) om op de 5000 meter tekeer te gaan. Bernard kon de eerste 6 ronden goed meekomen met Bram van Dongen van Haag Atletiek en was daarna in staat om het tempo uitstekend vast te houden. Marco scoorde een van zijn beste tijden van de laatste 2 jaar en heeft maar 140 punten minder gescoord dan Bernard.

Na het muzikale hoogtepunt (Neil Young – Heart Of Gold; echte 35+ muziek…) volgde ook het hoogtepunt van de dag: de Zweedse estafette. Inderdaad stond de prognose, met 2 minuut 10, iets te scherp voor deze combi van Bas, Jeroen, Lars en Eric. Maar een 2.12.28 mag toch best wel uitstekend worden genoemd. Het was de snelste tijd van de poule. In vergelijking met voorgaande jaren, als we al een team op Zweeds in konden zetten, is dat al gauw 10 seconden sneller en ca. 130 punten meer.

Het blijft jammer dat in de finale steeds wordt gekozen voor het programma van de 1e voorrondewedstrijd, want dat ligt de Phoenix mannen een stuk minder. Dat zie je aan de uitslag (15e overall in de eerste wedstrijd en 7e in de 2e voorronde), maar dat merk je ook bij het samenstellen van het team: een smallere basis voor de eerste voorronde. Nu is Jeroen er na de eerste wedstrijd ook bij gekomen en dat maakt ons wel weer een stukje kansrijker voor bijvoorbeeld een top-8 positie. Dus wederom de oproep aan alle masters atleten om 22 september dik in de agenda te zetten. Ook supporters zijn natuurlijk welkom (Mieke en Edwin bedankt voor de ondersteuning en foto’s bij deze tweede voorrode).