Spannende ontknoping in masterscompetitie

Hilversum, 5 juni 2016 – Vandaag was de ontknoping van de voorrondes van de masterscompetitie. Het was nog net geen thuiswedstrijd, maar Hilversum was wel weer eens heerlijk dicht bij huis. De dames hadden bij de eerste wedstrijd een fikse tegenslag moeten incasseren, omdat Pascale daar helaas geblesseerd verstek moest laten gaan. In de voorbereiding naar deze wedstrijd waren er daarom 2 varianten van de opstelling. Eén met en één zonder Pascale.

Helaas… het werd de opstelling zonder Pascale. Of zonder.. nee wel met. Maar met Pascale op het fun-onderdeel speerwerpen. En gezien de geringe omvang van de damesploeg was dat wat iedereen deed. Eén eigen onderdeel en een fun-onderdeel.

Om 12 uur begon de wedstrijd en gelijk 3 van ons van start op ons fun-onderdeel. Pascale op speer. Helaas was het vooral fun en toch wel erg lastig zonder training. Maar wel met geldige worpen en dus ook nog best wat punten. Marjon Boers had als ludiek onderdeel de 100 meter gekregen. We waren erg blij met de deelname van Marjon. Door haar aanwezigheid hadden we dit keer en volle ploeg en waren ook alle onderdelen bezet. En het was vooral ook erg gezellig om weer eens een nieuwe aanwinst in de ploeg te hebben, die ook nog tijd had om de anderen aan te kunnen moedigen. Haar 100 meter ging als een speer. Staande start, rap weg en vanaf de finish zag het er echt snel uit. De 6 dames waren aan elkaar gewaagd en Marjon kwam keurig in het midden van haar serie over de finish. Ja, wel iets achter de winnares, maar die traint al zo’n halve eeuw op dit onderdeel en Marion kreeg afgelopen woensdag nog even een spoedcursus starten op een 100 meter…. Het derde fun-onderdeel was hoogspringen voor Iris. De vorige wedstrijd mocht ze dit onderdeel ook doen, maar verder was ruim 10 jaar geleden een clubkampioenschap of een 14kamp toch wel haar laatste keer hoogspringen geweest. Dit keer geen verlaagde aanvangshoogte meer aangevraagd en gewoon lekker springen. Nog even een aanwijzing van een mede-atleet en ja hoor, dat hielp echt. Vandaag niet zo super ruim over de lat elke keer en goh, Iris voelde best vaak die lat schampen langs haar billen of rug. En ja, hij viel er wel eens af, maar geen 3 keer op rij. In de 2e poging 1.20. In de eerste 1.25. De tweede keer 1.30 was het net niet. En ja, die derde was goed! De lat trilde maar bleef liggen. Wow, een evenaring van wat Iris ooit in haar seniorentijd heeft gesprongen…. En dat na zoveel jaar.

Nou dan maar eens beginnen met onze echte onderdelen. Jannet op de 800 meter. Indoor is ze Europees Kampioen in haar categorie op dit onderdeel. Daar mogen we dan vast iets van verwachten. En dat liet ze ook zien. In een geweldige strijd met de atlete van Hera ging het ruim 700 meter gelijk op. En tsja, die Hera atlete was toch echt wel wat jonger en had een net iets snellere sprint in haar benen. Super gestreden, een bak aan punten voor de ploeg en veel meer dan haar concurrenten. Danielle was inmiddels ook gearriveerd en mocht kogelstoten. Dat kan ze wel en een keurig resultaat van meer dan 8 meter kon opgetekend worden. Voor Iris was de 200 meter het eigen onderdeel. Een lekkere race en een prima voorbereiding voor volgende week (NK) resulteerde zoals verwacht in het overnemen van het clubrecord op dit onderdeel. Intussen mocht Danielle kogelslingeren. Vroeger trainde ze hier erg veel op. Maar door blessures was het al wel weer even geleden dat ze dit voor het laatste gedaan had. De techniek zit er nog altijd goed inen dan legt ze die kogel gewoon bijna 28 meter ver in het veld. Gelijk stoppen, heel verstandig. Want ook vandaag is heel blijven een belangrijk onderdeel. En dan Marjon. De 3000. Het onderdeel waarvoor ze echt meedoet in de ploeg. Rustig gaat ze van start. Het is ook enorm heet. Maar hoe constant loopt ze. Het gaat echt goed. Ze slaat een gaatje naar 2 dames achter haar. Ook moet ze er 1 laten gaan, maar wat blijft ze goed gaan. Onder de 15 minuten moet kunnen zei ze. Maar die hitte. Met een mooie eindsprint komt ze dik onder de 15 minuten uit. Chapeau voor deze dame! En o ja, Jannet had ook nog een fun-onderdeel. Ze mocht verspringen. De vorige wedstrijd geen clubrecord vanwege te veel wind. Vandaag was die minder. En super stabiel springt ze 4 keer met maar 2 cm verschil tussen de verste en de minder verre. En wel 4 keer geldig. Jammer dat je daar geen bonuspunten voor krijgt.

En dan nog de Zweedse estafette. Alle dames hebben pijntjes. Iedereen houdt de gewone schoenen aan om heel te blijven. De mannen geven het goede voorbeeld. Wij kunnen dat helaas niet nadoen. Een mooie estafette, goede wissels en wat is 400 en 300 dan toch akelig ver aan het einde van zo’n lange warme dag. Maar we finishen wel nog dicht op de ploeg voor ons.

Dan maar eens naar de stand kijken. Na de vorige wedstrijd stonden we 5 plekken onder de finaleplaatsen met maar 250 punten achterstand. Toen hadden we 2 onderdelen leeg moeten laten. Nu was de ploeg compleet, maar niet op volle sterkte. We klimmen door vandaag 4 plekken omhoog, maar komen 2 plaatsen en 300 punten te kort voor de finale. Jammer niet gelukt. We kwamen ver en met goede prestaties en leuke gezellige wedstrijden sluiten wij het competitieseizoen af.

En dan de mannen? Die stonden ook net onder de finalepaatsen de vorige wedstrijd. Maar zij hebben net iets meer geluk. Net, met hakken over de sloot, staan ze 10 punten voor de nummer 13 en dus net op een finaleplaats (zie voor het verslag van de mannen, hieronder). Mannen veel succes in september, en helaas we hebben er alles aan gedaan, maar wij zijn er niet bij.

Uitslagen

• 100 meter – Marjon Boers – 17.09 +1,3 – PR
• 200 meter – Iris Steverink – 29.51 +1,1 – CR
• 800 meter – Jannet Vermeulen – 2.51.00 – CR
• 3000 meter – Marjon Boers – 14.37.36 – PR
• ver – Jannet Vermeulen – 3.43 -0,9 – CR
• hoog – Iris Steverink – 1.30 – CR
• kogel – Danielle Verkade – 8.03
• slingeren – Danielle Verkade – 27.80
• speer – Pascale Schure – 12.60
• Zweedse – Jannet, Iris, Marjon, Daniele – 3.06.46

Miraculeuze mannen-mastersontsnapping

Het is onmogelijk om hier een normaal wedstrijdverslag te schrijven. De enige manier om te beschrijven hoe we, de mannen masters, de finale van de competitie hebben gehaald, is door het hele seizoen samen te vatten. In het kort komt het er op neer dat Phoenix zich als twaalfde en laatste heft geplaatst voor de finale. En dat met tien (!) punen voorsprong op de nummer dertien. Om het in perspectief te plaatsen: op een totaal van ca. 11000 punten, scoorden wij 0,09% meer punten dan GAC Hilversum.

De makkelijkste verklaring daarvoor ligt bij de eerste competitiewedstrijd in mei. Daar viel een van de lopers van GAC bij de derde wissel. Maar ja, Steven Kruiswijk heeft uiteindelijk ook de Giro niet gewonnen. Had hij maar beter op moeten letten. Uiteindelijk hebben wij, over het hele seizoen, optimaal gepresteerd en uiteindelijk ook geprofiteerd.

De omstandigden voor de Phoenix Mannen Masters waren niet bepaald gunstig aan het begin van het seizoen. De lijst met afmeldingen was lang: Bernard, Frank en Edwin (soms zwaar) geblesseerd, Ad uit vorm. Met eigenlijk steeds dezelfde zes atleten (Lars, Carel, Simon, Jaap, Peter en Eric) hebben we het maximum uit de twee voorondewedstrijden gehaald. Iedereen heeft daarbij wel één van de twee wedstrijden gepiekt.

Lars was uitzonderlijk goed bij de eerste competitiewedstrijd in Heerhugowaard. 6,69 ver en 1,70 hoog is fantastisch. Simon en Eric piekten bij de tweede wedstrijd in Hilversum. Simon liep een 800 in de 2:10. Slechts 18 honderste boven zijn 40+ record. Eric liep, ondanks een jaar vrijwel zonder looptraining, bijna een clubrecord op de 200 meter. Peter liep twee keer een geweldige 100 meter als slotloper op de estafettes. Jaap liep, bij een hoge temperatuur, naar een uitstekende derde plaats op de 5000 meter. Carel gooit zich in Hilversum naar een fraaie tweede plaats bij het kogelslingeren.

Dan komen we ook meteen het minpunt. Duidelijk is namelijk dat wij de tweede wedstrijd beter op dreef waren dan bij de eerste wedstrijd. Dit blijkt ook uit het feit dat wij ons in Hilversum hebben opgewerkt van een veertiende naar een twaalfde plek. Ongunstig dus, dat het programma bij de finalewedstrijd gelijk is aan het programma van de eerste wedstrijd. Een extra sprinter kan ons daarbij helpen. Een geluk dan misschien dat Erik Deiman in augustus 35 jaar wordt.

In ieder geval hebben we het maximum gehaald uit onze voorrondewedstrijden. Voor het vaste team masters is het dus zaak om deze zomer goed door te trainen. Voor sommige anderen zijn er nog wat extra maanden om van blessures te herstellen. Dan stel ik voor om te gaan voor een top-10 plaats bij de finale. Eindigen we in ieder geval niet bij de FeBo…

Klik hier voor alle uitslagen.

Tekst: Iris Steverink & Eric de Jonge