Twee keer tweede bij NSK Ekiden in Enschede

De meeste studenten komen maar eens per jaar in Enschede, wanneer de Batavierenrace plaatsvindt. Dat weerhield een groep van 12 Phoeniciërs (met hier een daar een aanvulling) echter niet om twee weken later opnieuw naar het oosten af te reizen voor een estafettewedstrijd, namelijk het Nederlands Studenten Kampioenschap Ekiden.

Ekiden is een marathon in estafettevorm afkomstig uit Japan. Zes lopers leggen samen 42,2 kilometer af, door 5km (drie lopers), 10km (twee lopers) of 7,2km (een loper) te rennen. Er is geen estafettestokje, maar de lopers dragen een sjerp, tasuki, en geven die telkens door. Heel vroeger in Japan werden ook belangrijke documenten doorgegeven, en de naam Ekiden verwijst daar nog steeds naar.

Terug naar het heden. Met twee enthousiaste teams – Fast Phoenix Females en Phoenix Duo – stonden we zaterdagochtend 12 mei op de atletiekbaan in Enschede. Het vrouwenteam ging de strijd aan met 3 andere studententeams uit Groningen, Enschede en Nijmegen. Omdat niet alle heren ondanks hun jonge geest nog studeerden deden zij mee in het “gewone” burgerklassement waarin 2 andere teams verslagen dienden te worden. Het parcours bestond uit rondjes van 2,5km, wat tweemaal gelopen moest worden door de 5km-lopers en zelfs viermaal door de 10km-lopers. De slotloper mocht na 2 reguliere rondjes een stukje afsnijden om zo de laatste 2,2km af te leggen.

Gezien de tropische temperaturen was warmlopen niet erg nodig, dus na genoeg vloeistof in de vorm van water of iets met meer suikers was om 13 uur de eer aan Melissa en Simon om te starten. Vooraf waren er al weddenschappen afgesloten welk van de twee Utrechtse teams het snelste zou zijn, maar op deze eerste etappe werd er nog niet veel beslist. Simon bleef tactisch 4,9km achter Melissa en versloeg haar in de eindsprint.

Daarna was het de beurt aan Mila-loopster Lotte en sprinter Ruben. Beide vertrokken vol goede moed, en hoewel Lotte erg haar best deed om de mannen in te halen bleek Ruben ook een prima 10km te kunnen lopen. Hierna was het de beurt aan Joris en Andrea om hun 5km te lopen. Beiden liepen een stukje sneller dan ze hadden verwacht. Het mannenteam had inmiddels een solide 2e plek te pakken in hun klassement terwijl het vrouwenteam zelfs aan de leiding ging!

De sjerpen werden overgegeven aan Tim en ondertekende. Ik denk dat ik ook namens Tim spreek als ik zeg dat we het niet echt over het lopen willen hebben. Het was erg warm en beide hebben we weleens een betere wedstrijd gelopen. Tim wist de 2e plek vast te houden, maar helaas moest ik mijn tegenstandster van het Haasje uit Nijmegen voor laten gaan. Toen er eindelijk een einde kwam aan het afzien stond Merel op mij te wachten, terwijl Tim zijn Sjerp al aan Tom had overgedragen. Zij liepen beide ook een prima tijd, waarbij Tom de voorsprong van de mannen ten opzichte van de vrouwen nog iets wist uit te breiden.

Ten slotte was het tijd voor Arjan en Jill. Arjan liet zien bekend te zijn met de campus van de Universiteit Twente en legde met een sneltreinvaart zijn rondjes af. Ook Jill liep lekker door, zo snel zelfs dat het niet meer lukte om met het hele team over de finish te komen zoals gebruikelijk is bij een Ekiden, omdat de dames die al gelopen hadden haar eindsprint niet meer bij konden houden. Net boven de 3 uur finishten we, met zo’n 6 minuten achterstand op de winnaars uit Nijmegen. De mannen wisten de marathon in een tijd van 2.53.07 af te leggen en ook de tweede plaats in beslag te nemen.

Voor de zilveren studentes was er een echte medaille. De heren moesten het eigenlijk zonder prijs stellen, maar gezien de winnaars uit Haarlem al weer naar huis waren mochten zij toch de taart in ontvangst nemen, die vervolgens ook met de vrouwen gedeeld werd. Het diner bestond uit een bordje nasi of bami, waarna het tijd was om na deze gezellige en sportieve dag weer richting ons eigen stadje te gaan.