Verslag Jeugdkamp 2016
Van 7 tot 9 oktober zijn de jeugdtrainers en kookouders met 64 kinderen naar Doornspijk gereisd voor het jaarlijkse jeugdkamp. Het was een enorm geslaagd en gezellig weekend! Hieronder vertellen twee trainers hoe zij het kamp beleefd hebben: Alex voor de pupillen en Joris voor de pupillen A2 en junioren.
Alex (pupillen t/m A1)
“Ik had de belangrijke taak om een pupillenactiviteit te verzinnen voor zaterdagochtend. Zoiets heb ik nog nooit eerder hoeven doen. Ik vond het maar spannend. Hoe ga je een groep van 30-40 energetische kinderen 2 uur op een geordende manier bezig houden? En bovendien, als belangrijkste, moeten ze het ook nog leuk vinden!
Zo begon de ontgroening voor mijn allereerste jeugdkamp al een paar weken voor dat we daadwerkelijk naar het prachtige ‘t Harde vertrokken. Na veel intense brainstormsessies besloot ik mijn spel in twee stukken te verdelen. De kinderen werden opgedeeld in 4 teams waarin een mix van verschillende leeftijden zat. Het eerste gedeelte bestond uit 4 kleinere spelletjes waar de kinderen al hun teamworkskills moesten gebruiken (iets wat in atletiek soms weinig aan bod komt). Met deze spelletjes konden de teams ‘resources’ winnen die ze vervolgens in konden zetten om bepaalde voordeeltjes te krijgen in het tweede gedeelte: de estafette!
Ik sta nog steeds versteld over hoe goed de activiteit verliep. Het was een genot om te zien hoe de natuurlijke leiders in ieder van de teams de touwtjes in handen namen (ook letterlijk!), en ik zag ook meer dan genoeg lachende gezichten, één daarvan natuurlijk van C-pupillen trainer Lars de Winter. Een hoogtepunt was natuurlijk toen groepje 3 na een verhitte discussie tot de conclusie kwam, dat het raadsel betreffende een race van 42km toch echt speerwerpen moest zijn! (Gedeeltelijk mijn schuld door ze steeds aan het twijfelen te brengen 😉)
Ik heb mij ook nog nooit zo vereerd gevoeld als toen ik na afloop van de activiteit door de A1 jongens werd uitgenodigd om bij hen aan tafel te lunchen. Ik mocht zelfs één van hun Unox-knakworsten hebben (waar veel competitie voor was aan een tafel van 10 hongerige jongentjes)! Het was supergezellig en ik ben blij dat ik kennis heb kunnen maken met de jongere kinderen, zoals mijn lunchgenootjes die ik vanaf de winter ook training ga mogen geven als nieuwe A2tjes!”
Joris (pupillen A2 en junioren)
“Bij de bus aangekomen zag ik eigenlijk geen verschil tussen hoe de junioren en A2 (voor het gemak hierna junioren genoemd) normaal gesproken waren en de stinkende holbewoners die ik nu zag (douches hadden ze 2000 voor Christus natuurlijk nog niet).
Na het nodige geschreeuw en gebrul waren de junioren bij de locatie eindelijk gesettled. Het snoep vloog in het rond en alle junioren waren hyperactief door de meerdere kilo’s suiker die ze tot zich hadden genomen in de bus. Gelukkig konden ze later op de avond hun energie kwijt in een spel waar ze prehistorische beesten moesten vangen in het bos, in het donker… Naast gebruikelijke dieren zoals Mammoeten, Holenberen, Glyptodons (ja echt) en Macrauchenias (ik kan het ook niet uitspreken), waren er ook wat andere monsters zoals een (horror)clown. Dit laatste monster was de trainers ook onbekend als prehistorisch wezen en had een angstaanjagend effect op enkele dames. Gelukkig waren uiteindelijk alle dieren gevangen en kon iedereen in alle rust terug naar de accomodatie. Nog even bijkomen en dan naar bed. Ik weet niet of de junioren deze nacht geslapen hebt, maar ik heb gelukkig wel geslapen als een baby.
Ochtend erna zag ik opeens een stuk meer horrorclowns uit de slaapkamer komen, maar toen ik beter keek zag ik dat het gewoon junioren waren die een out-of-bed look hadden. Ik schrok me in ieder geval bijna dood. Gelukkig was iedereen wat beter te genieten na het eten en was iedereen klaar voor het ochtendspel. In dit spel was het de BEDOELING dat de junioren opdrachten moesten doen om voorwerpen te verzamelen. Toen het echter duidelijk was dat je ook van elkaar mocht jatten, escaleerde het spel al snel en werd het een gecompliceerde hide-and-seek met jattende groepen en groepen die hun spullen aan het verzamelen waren. Ik vrees dat er enkele voorwerpen voor altijd verloren zijn gegaan in de zandvlakten van Doornspijk…
In de middag na het eten gingen de junioren weer terug naar de zandvlakte. Ditmaal om codes te kraken. Verspreid over een heeeeel groot gebied waren A4’s verspreid met een hint over het kraken van de code. Doordat de junioren fysiek al uitgeput waren en nu opeens zowel fysiek als mentaal uitgedaagd werden legden velen het bijltje er al snel bij neer. Een paar die-hards gingen nog door en wisten uiteindelijk de codes te kraken. Terug in het kamp bleek het dat de junioren opeens wel energie hadden en hutten en andere bouwsels sprongen uit de grond bij de kamplocatie.
In de avond was er wederom een spel, waar de junioren karakters met elkaar moesten verbinden. De verbindingen waren niet altijd even logisch (prehistorische fashionchick + stamhoofd, mammoet + geschiedenislerares) maar uiteindelijk werden goede connecties gemaakt. Een verbonden koppel gaf vervolgens een krantenknipsel met een cijfer dat ook weer ergens naartoe moest. Het klinkt misschien heel ingewikkeld, maar het was eigenlijk heel ingewikkeld 😉. Terug naar de accomodatie hierna en nu sliepen de junioren als baby’s.
Laatste dag: uitslapen, cross lopen, schat zoeken, opruimen, wachten op de bus en weer terug naar huis. Iedereen moe maar voldaan!”