Vrolijke Paastraining in het Panbos
🐣 Zaterdag 8 april was het weer tijd voor de leukste training van het jaar: de paastraining. Eitjes zoeken in het bos🥚🥚🥚. Alle voorbereidingen waren weer gedaan door trainer Ruud. Met als afsluiter natuurlijk weer een goed verzorgde lunch. Benieuwd hoe dat eraan toe ging? Thierry doet verslag… 😉
De Paastraining
Wat een lekker lenteweertje. Zoals gebruikelijk op zaterdag ben ik lekker rond kwart over 9 in het bos voor de phoenix recreanten bostraining! Het blijkt stille zaterdag en dus tijd voor Ruud’s Paaseieren Zoek Training. Bij het bankje van Knud krijgen we tekst en uitleg. Al snel zijn er teams van 3 gevormd. Ik sluit mij aan bij Ger & Nisha. Dan de grote vraag: hoeveel eieren gaan we zoeken? Twaalf lijkt wat ambitieus maar om er nou maar 7 te doen is ook weer wat laf. Dan maar 10 stuks!
Uitleg
Even wat speluitleg: je kreeg een kaart van het panbos met daarop 10 hokjes die elk zo’n halve hectare bestrijken. Aldaar ligt ergens in de rimboe een “klik-en-sluit” vershoudbakje met eitjes en een lettercode. Die lettercodes leveren punten op. Aanwijzingen kosten punten.
Sinds de Covid kennen we het bos allemaal op ons duimpje, dus naar zo’n vak navigeren is een koud kunstje. Zodra Ruud het doel bekendmaakt, spurten we naar hokje 3, aan de westrand van de grote zand vlakte. Aldaar aangekomen gaan kostbare minuten voorbij aan het ronddolen door het denkbeeldige vak. Zitten we wel goed? We vragen toch maar een foto. Daarop staan stammen van 2 loofbomen. Gek, die staan hier niet eens. Na 10 minuten verder zoeken – heuveltje op, heuveltje af, bukken, noem maar op, dus toch nog wat trainingsarbeid verrichtend – constateren we dat er inmiddels een half uur verstreken is. Laat maar hangen post 3, op naar de volgende.
Aldaar had het groepje voor ons het ook al opgegeven. En zij hadden nog wel Annette in hun midden (dochter van Ruud – red.). We vragen maar meteen een foto en vinden de juiste boom. Er bleek in een straal van 10 meter rondom de boom niets te vinden. Dan maar weer een hokje verder… Inclusief hint in het kader van de tijd 😉. De betreffende boom vinden we weer snel, de eieren niet. Volgens Ruud ligt het bakje “ergens in een straal van 20 meter rondom die boom”. Ja lekker, dat is alsnog 1200 vierkante meter met bushbush en stuikgewas! Een klein meisje van een jaar of 10 had het bakje met eitjes wel zien liggen. Ze geeft ons een hint in ruil voor een eitje. Met haar hulp scoren wij uiteindelijk 2 bakjes! Hopelijk wordt zij volgend jaar jeugdlid bij Phoenix zodat ze dan zelf voor de prijzen kan meedoen. Bij de volgende 2 posten vragen we maar meteen een foto op. Tot onze frustratie blijkt het laatste bakje wel letterlijk IN de boom te zitten die op de foto stond – daar waren we eerst vergeten te kijken omdat ons dat nou net was afgeleerd.
Veel later dan andere groepen komen we terug bij Knud’s bankje. We schaamden ons een beetje voor onze magere score (4 van 12), maar dit bleek een redelijk gemiddeld. Wat ons groepje echt genekt heeft, is de tijd. In het onnavolgbare rekenmodel blijk je strafpunten te scoren als je afwijkt van de gemiddelde tijd. Zowel vroeger als later dan gemiddeld terugkomen levert strafpunten op. Weten we in ieder geval weer voor de volgende keer.
Inmiddels staat er een buffet van veels te ongezonde taartjes klaar, waar we ons aan kunnen vergrijpen.
De teller staat op 5,5 km. Niet zoveel als normaal maar een leuke ochtend gehad met heel wat interval achtige elementen erin.
