Hallensportfest te Düsseldorf
Vorige week pas besloten Lorraine en Menno om hun indoorseizoen vroeger te beginnen en met één wedstrijd uit te breiden. Zondag hadden zij dan ook een mooie wedstrijd gevonden waar een 800m op het programma stond. Het enige probleem was dat deze wedstrijd gehouden werd in Düsseldorf, en dat Duitsers de nare gewoonte hebben om op het laatste moment een atletiekbaan over te steken.
Een verslag van Menno Zuidema…
Met gevaar voor eigen leven zijn we uiteindelijk toch richting onze oosterburen afgereisd. Jan, onze grootste fan / gezelschap / chauffeur / cameraman, en tevens mijn vader, is altijd wel te porren voor dit soort uitjes en was dus ook van de partij. Wij waren niet de enige Nederlanders met dit krankzinnige idee, zo stond ik zelf bijvoorbeeld in een serie vol met 10 mede-landers. En dat op een 4-laans indoorbaan.
Lorraine startte erg oplettend, en nam na één ronde de leiding in haar serie. Even later werd haar koppositie overgenomen en moest ze aanzetten om in de luwte mee te kunnen lopen. Centimeter voor centimeter werd het gat met de koploopster groter, maar in de laatste ronde wist ze dit toch dicht te lopen en zelfs een mooie dreiging voor de seriewinst te plaatsen. Uiteindelijk finishte ze toch net als 2e in 2:22.82.
Ikzelf had een lekkere, maar niet vreselijk goede start, waarna ik langzaam beter in de race kwam. Door op te schuiven naar voren en een versnelling in de laatste bocht, kon ik net als 3e finishen, op gepaste afstand van de winnaar (1:50.1), in 1:54.95.
Een leuke middag hadden we zeker, en we waren beide tevreden. Niet zozeer met de tijd, maar meer met het gevoel in de benen bij het lopen van een indoorwedstrijd. Op 11 februari staat de volgende indoor meeting ons te wachten, dit keer veilig en vertrouwd in België. Ik hoop daar nog meer Phoeniciërs tegen te komen!
