Scheuren op het circuit van Zandvoort

De sectie duathlon van de AV Phoenix zat deze zondag al vroeg in de trein richting Zandvoort aan Zee. Het weer was er niet naar om eens goed te gaan liggen bakken aan het strand. Integendeel: hoge golven, aangewakkerd door een straffe westenwind hadden de organistatie van de triathlon al doen besluiten het in zee zwemmen te schrappen. In plaats daarvan sloten de triathleten aan bij Martijn en Ruud van Suijdam.

Een verslag van Ruud van Suijdam:

Wij hadden ons ingeschreven voor de korte Run Bike Run, over en rondom het racecircuit van Zandvoort. Een leuke locatie voor een wedstrijdje, dus daar wilden we bij zijn.

En zo stonden we – tot het was opgehouden met regenen, maar niet met waaien – om 10:30 uur aan de zwart-wit geblokte startlijn. Niet helemaal in pole position, maar 5e/6e startrij. Ik was gefixeerd op het rode licht dat vast op groen zou springen, maar na een eenvoudig ‘start’ roepen van de wedstrijdleiding, vertrokken we richting de Tarzanbocht. Hoewel de vaart er meteen inzat, belandden we niet in de grindbak in de bocht. Het circuit zelf ligt in het duingebied, dus af en toe ging het aardig omhoog. Door het kronkelen van het circuit, kreeg je als extraatje dan ineens de volle laag wind in je snufferd.

De eerste loopronde was iets van 2,5km. De wisselzone lag buiten het circuit, maar al snel zat je met de fiets weer op het circuit. Sneed je bij het lopen nog een deel van het circuit af, met fietsen waren het 4 volle ronden over het circuit, door bijvoorbeeld de Gerlachbocht (broer van Frits was coureur?) of de Arie Luyendijkbocht. Deels dus lekker wind in de rug en heuvelaf, ook smerig heuvelop met wind tegen. Echt lachen om over dat circuit te fietsen!

Na een slechte wissel (niet goed opgelet hoe ik de wisselzone uit moest, beginnersfout) ging het laatste stuk lopen om het circuit heen en had het karakter van een korte cross. Ik haalde steeds mensen in en was eigenlijk lichtjes teleurgesteld dat we na 4-4,5km of zo alweer naar de finish moesten. Met een ferme eindsprint haalde ik op het laatste rechte stuk dus nog even iemand in. Finish voor de hoofdtribune, waar Martijn al binnen was.

Uiteindelijk behaalden Martijn en ik goede klasseringen. Ik heb mijn doelstelling voor dit jaar om bij een RBR bij de 1e helft van het deelnemersveld ruim gehaald en dat komt vooral door het voor mijn doen relatief goed fietsen. Alpe d’HuZes vorige week was vast een goede training. Eind augustus is pas de volgende duathlon. Tot die tijd maar eens kijken of alleen lopen ook zo goed gaat.

Uitslagen

• 27 (18e heren) – Martijn Estor – 1.03.16
• 39 (6e H40) – Ruud van Suijdam – 1.05.58

Beeld: katharinakanns via Pixabay