Arctische taferelen in Veenendaal

Het indoor seizoen is nog niet koud achter de rug of de eerste outdoor baan wedstrijden dienen zich al aan. Bij een gevoelstemperatuur van -16,71 graden celsius stond er voor Dennis de Groot, Eline Bardoel, Beer Lammers en ik (Jeroen W) een 100m en 200m op het programma bij de openingswedstrijd in Veenendaal. De weersvooruitzichten waren in tegenstelling tot vorig jaar dramatisch, maar optimistisch als wij waren togen wij vol slaperigheid naar de locatie. Half 8 opstaan is iets voor vroege vogels en niet voor paradepaardjes als wij.

Bij aankomst was er nog een twijfelachtig zonnetje, maar algauw werd duidelijk dat de weersvoorspellingen het bij het rechte eind zouden hebben. Een ijzige wind gecombineerd met regen was het decor van de warming-up. Daarbij was door de stroomstoring van een dag daarvoor de baanverwarming ook nog defect zodat af en toe op de baan liggen geen optie was.

De honderd meter was een gevecht met de elementen. Vooral het element ’vroeg opstaan’ eiste zijn tol. Achteraf gezien was het dieet van 40 eieren per dag in de week voorafgaande aan de wedstrijd misschien ook niet heel verstandig te noemen.

Na de 100m was er bijna drie uur de tijd om goed wakker te worden. Ondertussen verslechterde het weer en in de kantine hoorde we iemand zeggen dat de gevoelstemperatuur was gedaald tot wel echt -17,56 graden celsius. Dat vonden wij wat overdreven en zoals we een ander hoorde zeggen “er is geen slecht weer, alleen slechte kleding”, trokken wij onze sprint bontjassen aan en begonnen aan de voorbereiding van de 200m.

In verband met wat fysiek ongemak opgelopen tijdens een potje rugby besloot Beer om de 200m maar niet te lopen. Een verstandige keuze. Waarom wij niet iets hebben verzonnen om niet te lopen weet ik nog steeds niet, waarschijnlijk omdat Mustapha daar direct doorheen zou prikken en ons een kwartier zou laten inlopen bij de eerstvolgende training. Dan nog liever een 200m op blote voeten in de sneeuw met -4,5 m/s wind tegen vlak na het wegwerken van 3 varkens karbonades.

Na wat regenachtige uitloop vertrok Eline in de eerste serie 200m die ze glansrijk won. De organisatie was zo vriendelijk om op verzoek de twee uitgedunde mannen 200m series samen te voegen tot één serie waardoor Dennis en ik onze krachten konden meten. De epische strijd resulteerde in twee nominaties voor de nog op te richten derde competitieploeg die gaat uitkomen in de vijfde divisie.

In verband met schaamte zijn we een aantal tijden spontaan weer vergeten, maar om niet beticht te worden van ‘selectieve verslaglegging’ zijn ze hier toch bij benadering:

100m

• Eline 13.62
• Beer 12.01
• Jeroen 11.71
• Dennis 11.84

200m

• Eline 28+
• Jeroen 24.03
• Dennis 24.33

De precieze uitslagen vind je hier.

Beeld: Pixabay