Het Phoenix-moment van Caro Ebskamp

Het mooiste Phoenix-moment (dank Anouk) is voor mij niet moeilijk te kiezen, dat is namelijk elke week, al meer dan 38 jaar lang, de Zaterdagtraining.

Als student was dat ‘s middags en als moeder werd dat de zaterdagmorgen bij de recreanten. Nu alweer bijna 30 jaar. Thuis wisten de kinderen al snel, dat mama er zaterdagmorgen niet was. Het moest wel iets heel belangrijks zijn wanneer ik de training ervoor liet schieten en dat is nog steeds zo.

Er is niets mooiers als het weekend beginnen met hardlopen in de natuur, weer of geen weer, met sportieve, leuke, lieve en geïnteresseerde mensen. Sommigen zijn kort lid en anderen net als ik al heel lang. Sommigen zijn jong en anderen wat ouder. Het maakt niet uit. Het is altijd gezellig met iedereen. Dat maakt dat Phoenix voor mij als een familie voelt, waar ik zeker niet meer buiten kan.

Het fijnste moment van de zaterdagtraining is na afloop de koffie met lekkers aan onze picknicktafel omringd door beukenbomen. Daar zit ik elke week te genieten. Samen met o.a. Paul van Schaik, mijn favoriete recreantentrainer, verlaten we steevast als allerlaatsten onze stamtafel.
Het is dan ook Paul van Schaik, waaraan ik het stokje overdraag en nomineer voor deze Phoenix-momenten estafette. Paul is al vanaf het begin één van onze trouwe recreanten trainers, daarnaast ook jaren jeugdtrainer geweest en zelf geen onverdienstelijke atleet.