Mannen Masters hebben weer toekomst
De titel boven dit stuk had ook anders kunnen luiden. “Phoenix masters herrijzen uit de as”. Te cliché. “Phoenix masters weer omhoog”. Te dubbelzinnig. “Phoenix Masters leven nog”. Te morbide. Er gloort in ieder geval weer een beetje hoop. Waar de basis bij de vrouwen masters nog te smal is voor een competitie (ook bij de tweede wedstrijd moesten de vrouwen masters verstek laten gaan), konden de mannen in ieder geval weer een team op de been brengen.
Natuurlijk, het was weer de vaste kern van atleten, die al jaren de basis vormen. Tot die vaste kern behoren natuurlijk ook Frank (staal) en Edwin (van den Berg), maar die zijn helaas langdurig geblesseerd. Dus na het afhaken van Werner (Andrea; twee jaar geleden verhuisd naar Altis), Bernard (te Boekhorst; carrièrebrekende blessure) en Ad (Buijs; slepende blessures) is de basis bij de mannen ook smal geworden. De eerste wedstrijd, toen zowel Erik (Deiman) als Lars (Janssen) geblesseerd waren, hebben we dan ook, voor het eerst in vele jaren, moeten afzeggen. De tweede wedstrijd biedt dan wel weer perspectief voor de toekomst.
Voor Lars en Erik kwam de wedstrijd dan weliswaar te vroeg (beiden moesten hun onderdeel staken wegens blessures), de rest van de basis stond er weer. Absolute uitblinker was Jaap met een fraaie 16:46,80 (in winderige omstandigheden): zijn beste tijd in ruim twee jaar. Eric de Jonge harkte de meeste punten met een solide 5 meter 13 en een clubrecord 50+ op de 200 meter: 26,92. Carel (van der Werf) vormt altijd het solide middelpunt (5e, in punten, bij het kogelslingeren met 35,56 en 15e bij het kogelstoten met 9,73). Peter (Verburg) sloot daar bij aan met 9,53 en een 16e plaats. Simon had wat pech met de serieindeling, zodat hij, in de wind, zijn 800 meter helemaal alleen moest lopen. Voor een eerste wedstrijd van het seizoen kun je de 2:21,78 een prima tijd noemen. Dit alles leidde dan tot een prachtige 51e plaats, net voor bijvoorbeeld debutanten AV Tempo, maar wij hadden nog eens de 100 meter, ver, hoog en Zweedse estafette laten schieten.
Na deze wedstrijd heb ik nog even zitten rekenen wat de mogelijkheden voor volgend jaar zijn. Die zijn voor de mannen meer dan goed. Zouden we een optimale opstelling op de been kunnen brengen (dat wil zeggen de hiervoor genoemde basis aangevuld met Maarten van Ommen, Bas Jubels, Thierry Kortekaas, Mark Simons en eventueel nog Robert Planting), dan is meedoen om de tweede plaats haalbare kaart. De wedstrijddata voor volgend jaar zijn mij nog niet bekend, maar ik zou zeggen: hou de eerste weekenden van mei en de laatste van juni maar alvast vrij in de agenda!
Beeld: Gerd Altmann via Pixabay
