Mariska Bun: verdriet en vreugde in Mannheim
Op uitnodiging van de Atletiekunie heeft Mariska Bun (gastlid) op 2 en 3 juli deelgenomen aan de Internationale Junioren-Gala limietenwedstrijd U 20 in Mannheim. Deelnemers uit meer dan 19 landen, met supersnelle tijden en afstanden. Voor Mariska was het een eerste test om te zien of zij zich als talentvol tweedejaars B-er staande zou kunnen houden tegen de veelal 2 jaar oudere A junioren. Het mooie van deze limietenwedstrijd is dat je in 2 dagen 3 x kan hordenlopen.
Een verslag van trainer Henk van der Lans:
De 1ste wedstrijd op 2 juli – horden 84cm
Zo’n 1ste grote internationale wedstrijd waarin je in Nederlands tenue mag lopen, hakte er meer in dan ik eigenlijk had verwacht. Ze was zo gespannen, de entourage, de atleten, de verwachtingen.
Dan de 1ste wedstrijd. Mariska was voor het startschot weg, groene kaart. Wat een opluchting bij ons, maar bij Mariska nam de stress toe. Alles wat ze zo goed kan, deed ze niet en ze liep 15.12, terwijl ze op de B hoogte 76cm al 14.41 heeft gelopen. Tel er voor de 84cm er 0,2, tot 0,3 bij en dan is het duidelijk waarom er tranen van verdriet waren. Praten, praten en nog eens praten.
De 2de wedstrijd op 3 juli om 12: 40 uur – horden 84cm
Goede snelle start en toen wist ik het al; ze heeft zich herpakt. Bij de 7e horden vol met de knie er tegen, bij de 8ste horde weer ritme zoeken en daarna ging het wel weer. Dat ging al stukken beter en het was al in een redelijk goede tijd van 14.93. Even ijs er op dan na een uur naar de volgende serie. Wat gepraat over de techniek en dat ze in vorm is en nu gewoon ‘scheuren’ over de horden.
De 3de wedstrijd om 13:50 uur – horden 84cm
Er was duidelijk verandering, ze was wel gespannen, maar dat was gewone wedstrijdspanning. Mooie start en passages en ze blijft bij, pas bij de laatste 2 horden kan ze het tempo van de A junioren niet meer bijhouden, maar die lopen ook ver onder de 14 sec. Haar tijd was 14.54. Een echte toptijd voor een b-er. Vorig jaar liep ze met de Pinksterwedstrijden nog 15.74.
Ze heeft nu met vallen en opstaan (bijna letterlijk zelfs), ontdekt dat de weg naar topsport voor haar een haalbare weg is. In de toekomst kijken, kunnen we natuurlijk niet.
De lessen die je kan trekken
- Nog meer dan voorheen moeten we attent zijn op fysieke en mentale stress bij een atleet/atlete die voor het eerst Nederland mag vertegenwoordigen.
- Als je al mooie tijden hebt gelopen dan zijn supertijden mogelijk als je je hoofd weet leeg te maken en je weet te focussen op de wedstrijd. Dit was zeer goed zichtbaar, omdat de meeste atleten met zichzelf of met hun trainer bezig waren. De mentale coaching blijkt altijd maar weer van fundamenteel belang te zijn. Supertijden haal je alleen als de mentale instelling optimaal is.
- Drie uiterst belastende wedstrijden in 2 dagen blijken gewoon mogelijk te zijn. De enige restrictie is, dat je topfit moet zijn.
Beeld opening: Christoph Schütz via Pixabay
