Estafette verslag van een verticale sprinttraining

Na het outdoor seizoen is het traditioneel tijd voor een aantal alternatieve trainingen. Enigszins verlaat (alleen op de baan zijn we snel) zullen achtereenvolgens Pascale, Judith en Jeroen hun kijk op zo’n alternatieve training geven waarin geboulderd werd.

Wat is boulderen?

“Boulderen is een explosieve en spectaculaire manier van klimmen. … De klimroutes zijn puzzels die je oplost met techniek, kracht en denkwerk. … Wanneer je deze tak van de klimsport zou vergelijken met atletiek, dan zou het boulderen het koningsnummer zijn, de 100 meter sprint.” Bron: boulderhalsterk.nl.

Pascale:

Op 10 okt zijn we op uitstap naar de klimmuur in Utrecht gegaan bij Boulderhal Sterk. We gingen met onze sprintgroep “van welke vereniging dan ook, trainen doe je samen” onder leiding van Mustapha.

Voor we daadwerkelijk gingen klimmen was het al helder dat onze aanvoerder ervaring in deze business had. Hij deelde speciale klimschoenen uit in diverse maten alsof hij een kliminstructeur was. Voor mij waren deze kabouterachtige-gadgets een volledig nieuwe gewaarwording. En dat op mijn leeftijd 😉.

Okay, de start……daar was ik uiteraard niet bij….weten degene die mij een beetje kennen. Ik arriveer namelijk altijd op het hoogtepunt van een bijeenkomst 😉 Op het moment van mijn binnenkomst, sloot ik me aan bij onze kleurrijke, vrolijke en gemêleerde trainingsgroep.

Enne dat was schrikken: ze waren wat mij betreft de klimgordels vergeten! Zo, zonder zekering, had deze ouwe nog nooit geklommen!
Maar…ik liet me uiteraard niet kennen. Jeugdig van ziel. En zoals op de foto te zien had ik wel letterlijke aanwijzing nodig van onze nieuweling: Judith……

Judith:

Toen ik een paar maanden geleden van Wageningen naar Utrecht verhuisde, was ik natuurlijk op zoek naar een nieuwe atletiekvereniging. Over Phoenix had ik goede verhalen gehoord en na een paar keer meetrainen met Mustapha was ik verkocht. Zo snel mogelijk met je voet weer op de grond staan, leert Mustapha ons. Dat staat mij wel aan, want van grote hoogtes moet ik niks hebben. Deze klimtraining kwam dan ook als een verrassing, maar gelukkig was de muur niet al te hoog en lagen er dikke matten onder. Zoals Pascale al schreef was het schoeisel even wennen, maar al snel ontpopte een aantal sprinters zich tot echte aap. Jeroen was een van die aapjes die zijn sprintsnelheid ook verticaal kon inzetten. Hier dus zijn kijk op deze avond.

Jeroen:

Deze (sprint)aap heeft zijn verticale snelheid vooral ingezet op de lichtgroene parcours waarbij de gemiddelde insider meteen weet dat het gaat om het meest eenvoudige parcours wat er te vinden is in de omtrek. De kinderen die daar rond liepen deden dit niveau met ogen dicht en handen op de rug. Maar zij hadden dan ook echte klimschoenen én magnesium poeder zodat een serieuze vergelijking met mijn klimvaardigheid vrijwel onmogelijk was.

Mooi was te zien dat er verschillende klimtactieken binnen de groep werden toegepast. Daniël was erg succesvol in het toepassen van de ‘na-aap’ techniek. De eerste stap is het selecteren van mensen die echt kunnen klimmen, vervolgens deze personen tot op het ongemakkelijke af te observeren en tot slot schaamteloos kopieëren. En met succes.

De ‘net-zolang-doorgaan-tot-het-lukt’ tactiek werd met veel verve door Stefan toegepast. Hij heeft van iedere wand de bovenrand aangetikt en schijnt nu nog spierpijn te hebben. Een derde tactiek bestond eruit om na een uur ploeteren op de wand in alle zogenaamde onwetendheid aan de bar een drankje te bestellen om er vervolgens achter te komen (oh, oeps, echt? Nee, wist ik echt niet) dat de klimwanden verboden terrein zijn voor niet nuchtere mensen. Heel onhandig inderdaad.

Al met al was het een mooi multi-culti uitstapje met alle Utrechtse verenigingen vertegenwoordigd (plus een verdwaalde meerkamper uit Boskoop), en zijn we perfect voorbereid om alle opgedane ervaringen van dit koningsnummer der klimsport te vertalen naar de ‘horizontaliteit’ van de moeder aller sporten.