Verslag Masters Competitie Mannen
Op voorhand was al duidelijk dat het een lastige klus zou worden: kwalificeren voor de finale van de Masters Competitie Mannen. Op grond van voorgaande jaren was duidelijk dat er ongeveer 5650 punten nodig zijn om, na de eerste wedstrijd, nog uitzicht te behouden op een top-12 klassering na de twee poule-wedstrijden.
Eric de Jonge doet verslag:
Doordat het bovendien aan een werper ontbrak, kwamen wij, in de prognose, al ca. 400 punten tekort op dit totaal. Het ontbreken van een werper werd weliswaar met uiterste inzet opgevangen door Leonard, Bernard en Eric, maar uiteindelijk bleek het allemaal ruimschoots onvoldoende.
Als Mannen Masters team hadden wij ooit vier 800 punten atleten (je zou ze ook wereldtoppers kunnen noemen). In 2013 (het lijkt alweer een eeuwigheid geleden) zijn we daarmee derde geworden in de finale. De voorgaande twee jaar hebben we het al zonder Ad, Werner en Bernard moeten doen, zodat vooral Lars de meeste punten voor ons binnenharkte. Nu we Bernard weer terughebben, durfden wij dus weer eens aan de finale te denken (ook om Bas een plezier te doen, die in de loop van het jaar 35 wordt…).
Mede doordat uitgerekend vaste waarde Lars de aanvangshoogte bij het hoogspringen niet haalde, is de finale uit zicht en kunnen wij ons gaan richten op een plek in de top-20. Op dit moment bezetten de Phoenix mannen een 30ste plaats in de voorlopige stand. Daarbij komen wij op dit moment 1471 punten tekost op de top-12, een verschil dat in de tweede wedstrijd niet meer is goed te maken. Realistisch gezien is de top-20 dan het maximaal haalbare.
Maar zelfs als Lars wel een 1.60 of hoger had gesprongen, dan waren we nog flink eind verwijderd gebleven van de finale. De verliezen op de werpnummers waren nog groter, dan vantevoren gedacht. Eric bleef nog net boven de prognose met een 9.13 meter bij het kogelstoten, maar Bernard (18,12 meter speer en 146 punten) en Leonard (13,34 meter discus en 25 punten) bleven achter bij de verwachtingen. Je zou dan ook kunnen zeggen dat de verwachtingen te hoog gespannen waren. Bernard en Leonard leverden beiden daarentegen een prima 1500 meter af en daar leven zij tenslotte voor (onder anderen). Het werpen zit hun niet in het bloed… Leonard leverde daarnaast een belangrijke bijdrage aan het succes van de 4×100 meter estafette (vierde tijd in de poule en een fraaie 51,20).
Oorspronkelijk hadden wij nog het plan om Lars op discus in te zetten, maar dat viel helaas in duigen doordat Bernard zich na de 1500 moest terugtrekken voor de 4×100. Dankzij de soepele wedstrijdleiding in Gouda (die ook voor een versnelling in het dagprogramma zorgde), kon deze last-minute wijziging in onze opstelling nog worden doorgevoerd. Toch was de relatief kleine blessure van Bernard zeker geen teleurstelling voor de Mannen Masters. We (en vooral ook voor Bernard zelf) kunnen alleen maar heel blij zijn met zijn terugkeer op de baan. Een 4:26,21 op de 1500 meter is zeker goed te noemen, zeker als je weet dat de laaste 200 meter, door hamstring problemen, ingehouden zijn gelopen.
Lars en Eric deden, naast de al genoemde prestaties, hun respectievelijke verspringen (6,05) en 400 meter (1:02,07) volgens verwachting, maar er is altijd een held van de dag en dat moet dan wel Thierry zijn. Een PR (100 meter in 12,23) en een evenaring van een PR (25,31 op de 200 meter) naast een bijdrage aan de, al genoemde, estafette. Misschien nog wel belangrijker is de spontane aanmelding voor het Master Mannen team aan het begin van het jaar. Ook Leonard behoorde tot het selecte gezelschap van spontane aanmelders onder de Masters atleten. Het heeft mij in ieder geval geinspireerd tot de eerste Masters Competitie nieuwsbrief in twee jaar! Die nieuwsbrief leidde ook nog eens tot een spontane aanmelding voor het Masters Vrouwen team, maar helaas was het dit jaar niet mogelijk om een competitiewaardig team op de been te brengen.
Wat zijn de conclusies van deze eerste wedstrijd en wat kan er dan beter in de tweede wedstrijd? Het lijkt dat de slag om de finaleplaatsen wordt gewonnen of verloren tijdens het samenstellen van het team. Zoals eind vorig jaar al berekend, zouden wij in staat moeten zijn om in de buurt van het podium te eindigen. De praktijk is dus een stuk weerbarstiger, maar we doen het, dankzij “de nieuwe generatie” masters, waarvan Thierry en Leonard de vertegenwoordigers zijn, beter dan vorig jaar. Voor wedstrijd twee kunnen we wel weer een “echte” werper gebruiken (in plaats van discus staat het kogelslingeren dan op het programma) en ook meer MLA masters zou prettig zijn (in plaats van de 1500, staan de 800 en 5000 meter op het programma). Hopelijk krijgt de Masters Competitie voortaan meer prioriteit in de agenda van de Masters atleten.
Beeld: Pixabay
