Verslag NK estafette mannen
Op een druilerige ochtend in Lisse staan 3 jongens en een coach werkloos toe te kijken tijdens de NK 4x100m mannen. Het is 10 mei 2014 en we hebben het over de Ter Specke bokaal wat de wedstrijd van handeling is voor de NK estafette. We hadden ons ingeschreven met 6 man en flink wat wissels geoefend. Helaas werd er iemand ziek, hadden de reserves andere plannen en kon Phoenix zich niet mengen in de strijd om de titel.
Op deze dag spraken de 3 jongens, Dennis, Nadim, Jeroen en de coach Mustapha af het volgend jaar anders aan te pakken. In april besloot Mustapha binnen zijn groep teams te formeren voor de 4x100m en de 4x400m. De jongens, Nadim, Beer, Alexander, Jeroen W en ondergetekende herkennen elkaars lucht van kilometers afstand. Is niet altijd positief, maar zorgt voor goede teamgeest. Vanaf begin juni werd er 2 tot 3x toe in de week geoefend op de wissels met als inzet het podium op de NK. Het is al een tijd geleden dat een team van Phoenix het podium haalt. Als ik me goed herinner nog in de tijd van good old Werner en Rob.
Mustapha regelde wedstrijden om een tijd neer te kunnen zetten op de 4x100m. De trackmeeting in Utrecht was geen succes. Al bij de eerste wissel tussen Dennis en Jeroen ging het fout. In Lier België (27 juni 2015) was ons laatste kans op het zetten van een tijd voor de NK. Nadim en Beer konden door uiteenlopende redenen niet meedoen. Gelukkig hebben we Jeroen Heesbeen als supersub. Met Jeroen H als laatste loper vlogen we naar de overwinning wat goed was voor 60 eur aan prijzengeld. De tijd was sneller dan verwacht met 43.85. Erg tevreden gingen we huiswaarts met de wetenschap dat er nog veel meer te halen valt uit de wissels.
Het team Dennis, Jeroen W, Alexander en Beer werd ingeschreven voor de 4x100m met Nadim en Jeroen H als reserve. Voor de 4x400m schreven we in 1ste instantie Beer, Alexander, Dennis en Nadim in.
De laatste voorbereidingswedstrijd werd de trackmeeting in Wageningen van 17 juli. Kunnen we in de vertrouwde opstelling voor de 4x100m een stukje sneller dan in België? We namen het op tegen het EYOF team. Snelle jonge jongens die hun eerste stappen zetten naar internationaal succes.
Het werd weer een overwinning voor ons team doordat het stokje niet overging van het EYOF team. Later op de avond liep het EYOF team over in een zeer nette tijd net onder de 43 sec.
Wij waren in ieder geval zeer content met het verbeteren van onze tijd naar 43.6.
Een week voor de NK kregen we te horen dat Nadim te geblesseerd is om mee te doen aan de NK.
Weken lang heeft het team getraind voor de 4×400 en dan dreigt het mis te gaan door blessures.
Helaas leek het erop dat het gat niet kon worden opgevuld.
De NK begint eerst met de individuele nummers die licht tegenvallen. Op zondag als de estafettes er zijn meldt iedereen zich vroeg om nog extra wissels te oefenen. Op een ontspannen manier zetten we elkaar op scherp. Iedereen heeft vertrouwen voor de 4×100. In een uitverkocht Olympisch Stadion met een heerlijk zonnetje lijkt alles automatisch te gaan. Dennis start beter dan zijn individuele nummers en de wissel op Jeroen is er een uit het boekje. Jeroen laat zijn toegenomen explosiviteit zien en loopt flink uit op het veld. De wissel met Alexander is redelijk, maar er kan niet voorkomen worden dat de eerste plaats uit het zicht raakt. Tot slot mag Beer het afmaken tegen een snelle halve finalist op de individuele 100m. Dit is onbegonnen werk maar het 4de team in de race blijft ruim achter ons. In 43.02 pakken we BRONS! In 6 weken tijd hebben we ons met 82 honderdste verbeterd en er zit nog veel meer in. Jeroen W voelt zich zo sterk dat hij wilt invallen op de 4x400m. Zonder enig verwachting en druk lopen de jongens naar een zeer snelle tijd. De splittijd van Jeroen W doet iedereen verbazen: 52.81!!
Met een medaille om mijn nek en mijn hoofd in de wolken schrijf ik dit stukje.
Het resultaat is een proces van hard werken met teamgeest en acceptatie van elkaar of zaken die we niet kunnen beïnvloeden. Ik wil Nadim, Jeroen W en H, Beer en Alexander bedanken voor de inzet, Mustapha voor de coaching en het regelwerk en iedereen die ons zo hard hebben aangemoedigd, thuis of in het stadion.
Ik weet dat ik vaak heb gezegd te stoppen met atletiek dus dat ga ik niet herhalen. Wel kan ik zeggen dat ik met dit hoogtepunt eerst rustig ga genieten in de wetenschap dat sprintend phoenix veel toekomst heeft.
Met sportieve groet,
Namens de estafette jongens en Mustapha,
Dennis
