Tweede competitiewedstrijd mannen
Afgelopen zondag stond ook voor de mannen-elite van Phoenix de tweede competitiewedstrijd op het programma. Met twee debutanten (Cas en Jules) in het team reisde de ploeg af naar Emmeloord. Dit keer geen mensonterende omstandigheden zoals sneeuw en de daarbij behorende kou zoals bij de eerste wedstrijd in Grootebroek het geval was, maar gewoon een aangename temperatuur en geen regen. Ook geen vervoersmiddelen waarbij de gebruikersfunctie ergens tussen tractor en personenauto ligt (zie verslag ‘Mannen 1 houdt het hoofd koel’) maar ongeveer het gemiddelde van de Dikke BMW van Egbert en de Toyota Corolla uit 1991 van Lars: twee maal een Ford Focus en een Fiat Panda. Tot zover de randvoorwaardelijke rompslomp.
Tekst: Leon Graumans
De atletiekbaan van Emmeloord dus. Een baan waar nogal wat Phoenix historie ligt. In 2012 bijvoorbeeld snelde Bernard te Boekhorst hier tijdens het NK 10.000m (in de master categorie 40+) met een tijd van 31:38 min naar een Nederlands Kampioenschap in deze categorie. Verder is alle overige Phoenix historie op deze baan mij eerlijk gezegd onbekend maar met de uithaal van Bernard in 2012 in het achterhoofd lag er een behoorlijke druk op de Phoenixploeg anno 2016. De prestatie van destijds verdient overigens nóg meer respect als deze baan destijds dezelfde vreemde eigenschap als tegenwoordig had, namelijk: windstil aan de ene kant van de baan en behoorlijke tegenwind op de andere kant van de baan (richting finish). Altijd weer een goed excuus voor eventuele abominabele prestaties…
Goed, dan de wedstrijd. Ik zal het zo kort en objectief mogelijk houden. De spreekwoordelijke aftrap was voor Siem. Onze snelste en ook enige steepleloper werd klokslag 12:03 uur weggeschoten door de meest corpulente atletiekscheidsrechter die Nederland rijk is. De mannenploeg is uiteraard blij dat we überhaupt over een steepleloper beschikken, al verwacht een ploegleider wel een beetje fatsoenlijke prestaties. Al moet ik oppassen met wat ik over Siem zeg, en in dit geval met wat ik schrijf. Als bestuurslid onder het bewind van ‘El Presidente II’ is het lé-vens-ge-vaar-lijk om (realistische en opbouwende) kritiek te uiten op zijn sportieve prestatie. Siem is in staat om je te slopen. Logisch dus dat ik hem graag te vriend wil houden zodat hij zich de komen jaren nog vaker wil inzetten voor het onderdeel steeple. Misschien moet ik het gewoon houden bij het commentaar van Lars Jansen na afloop van de race van Siem: ‘Ja jongen, dat wordt trainen…’. Mocht dit commentaar Siem toch in het verkeerde keelgat geschoten zijn, dan kunnen de mannen ook eens een hoogspringer op dit onderdeel proberen. Bij de dames bleek dit namelijk geen verkeerde zet (zie damesverslag, hoogspringster Sanne van Essen haalde veel punten binnen op de steeple).
Over een hoogspringer gesproken, Max Verbrugge sleepte op zijn onderdeel met 1.95m wederom een vracht aan punten binnen. Toch had dit naar eigen zeggen, net zoals in Grootebroek, minstens 2.00m moeten zijn. Maar ja, Max was vrijdagnacht op stap geweest en had zaterdagavond een feest ofzo waarbij het vermoeden aanwezig is dat het zou kunnen zijn dat er op zijn minst één alcoholische versnapering is geconsumeerd. Eikel…
Een goedmakertje van Max was op speerwerpen. Oorspronkelijk zou Lars onze tweede man zijn op dit onderdeel. Echter, Lars besloot om niet te werpen in verband met blessuregevaar. Max nam zijn speer over en wierp zonder techniek en op pure kracht 44m. Verder dan de verwachte 42m van Cas, die eerder op de dag (voor hemzelf teleurstellend) op 36m bleef steken.
Ik twijfel, moet ik nog aandacht aan het verhaal Jubels besteden? Nou oké. 56s over 400 hele meters behoeft enige toelichting. Vooraf werd door de ervaren rot aangekondigd dat de vorm niet zo scherp was zoals in Grootebroek (51.39s). Na een mislukt avontuur een dag eerder in Oordegem (53s) waarbij op het laatste moment pas vervoer beschikbaar was, leek elk spoortje van vrolijkheid en motivatie uit zijn sprinterslijf verdwenen te zijn. Met zijn dodelijke cynisme en een overdosis aan ‘Jubels-blikken’ (de insiders weten precies wat ik bedoel) was zijn plan om niet uit te lopen als Alexander goed zou presteren.
En zo geschiede. Alexander liep – opgezweept door de zware metalen klanken van Amorphis en Europe (zie hierboven) in de Pandarati (hieronder) – een heerlijke 400m één serie eerder en noteerde 51.78. Als ik het goed heb een pr.
Voor mij persoonlijk was het spektakelstuk van de dag de 1500m. Uiteraard gaat mijn (inmiddels chronisch?) geblesseerde achillespees maar vooral mijn middellange-afstandshart sneller kloppen van deze discipline. Jeroen Rodenburg en Arjen van der Logt mochten het gaan doen. Jeroen keerde in vergelijking met Bas een stuk vrolijker terug uit datzelfde Oordegem in België. Hij benaderde daar rond de klok van 23:00 uur bijna zijn pr en kwam nu tot 3:57 en een beetje. In Emmeloord zou hij Arjen ‘hazen’ tot in ieder geval 1000m. De doorkomst moest in 2:40m zijn zodat een tijd onder de 4min in het verschiet zou liggen. Aan de start staande gooide Fabian ten Kate (de zoon van inderdaad) nog even zijn dwars zittende maaginhoud eruit, maar liep vervolgens wel doodleuk in het kopgroepje mee alsof er niets aan de hand was. Arjen volgde ook en na 1000m in exact 2:40min zetten Jeroen het op een dribbelen. Arjen knalde lekker door en wist in de laatste 300m nog 44s te klokken. Zijn eindsprint was oppermachtig en met 3:57.62 pakte hij de seriewinst, een pr en de meeste punten voorde mannen. Prachtig om te zien.
Na een prima estafette kon de spreekwoordelijke balans weer opgemaakt worden. In de poule staan we nu 3e en landelijk 6e (van de 36). Het halen van de promotiewedstrijden behoort dan ook tot de mogelijkheden, al staan de ploegen dicht op elkaar.
Uitslagen
100m
- 12e – Luc Orbons – 11.80
- 17e – Jules de Kort – 12.05
1500m
- 1e – Arjen van der Logt – 3:57.62
- 19e – Jeroen Rodenburg (haas) – 4:43.59
200m
- 9e – Bas Jubels – 23.46
- 12e – Luc Orbons – 23.55
3000m steeple
- 4e – Siem Uittenhout – 10:45.54
400m
- 10e – Alexander van Zijll Langhout – 51.78
- 19e – Bas Jubels – 56.58
400m horden
- 5e – Bas Land – 57.73
Hoogspringen
- 2e – Max Verbrugge – 1.95m
Kogelstoten
- 12e – Lars Janssen – 10,53m
- 14e – Martijn Spaan – 9,88m
Speerwerpen
- 14e – Max Verbrugge – 44,66m
- 19e – Cas van der Kuil – 37,75m
Verspringen
- 10e – Marco Jansen – 6,31m
- 11e – Lars Janssen – 6,29m